Hoe de bijbel communiceert

70% van de bijbel is verhalen
15% van de bijbel is poezie

de laatste 15% is strikte info

Gods woord spreekt 85% van de tijd ons inbeeldingsvermogen en onze fantasie. Het maakt voor 85% gebruik van de creatieve kant van ons brein (dat is de rechterkant, interessante info voor de linkerkant denkers onder ons).

God heeft er voor gekozen om zo te communiceren. Het inspireert mij om opnieuw na te denken over hoe ik Jezus' levensverandere verhaal communiceer.

Zomaar een dag in de week

"Pappa waar was je?!", De tranen schieten in de ogen van meneer Bali, wanneer het eerste bericht op MSN omhoog schiet. Het is een maand geleden dat hij zijn dochter "sprak". Zijn internet was stuk, bellen ging niet, en zijn kinderen wonen in Engeland.
Zijn dochter snapte niet waarom haar vader geen contact meer met hem had.
Meneer Bali is Afghaan, hij is een politiekvluchteling. Hij woont in Nederland, zijn kinderen wonen in London. De kinderen zijn voordat ze door verhuisde naar Engeland een tijdje bezoeker geweest in the Mall.
Meneer Bali is niet zo goed in Nederlands en af en toe vraagt hij ons te helpen. Dit keer konden we hem helpen om zijn computer weer online te krijgen. Zodat hij weer contact kon hebben met zijn kleine meid.

"Gerrit, je komt toch wel vanavond?", Rogano heeft een belangrijke selectie wedstrijd vanavond. Hij wil perse dat er een werknemer van het jongerencentrum bij is. Hij is stikzenuwachtig die avond. De jongerenwerker vraagt of hij misschien wil bidden. Midden op het veld vragen ze God om een goede avond. Niemand van de andere spelers keek er raar van op.

"mijn mamma weet je naam al, en als jij mee gaat mag ik ook mee." Een van onze vrijwillgers woont bij ons in de wijk en heeft contact met een groep meiden die bij haar in de buurt wonen. Nog geen twee maanden bij ons aan het werk en nu al een groep meiden achter zich aan. Bijzonder dat de meiden haar compleet vertrouwen, en de ouders dus ook.

Diezelfde dag wordt er Rock Solid georganiseerd in het jongerencentrum. Een aantal van onze bezoeker komt om de week naar dit christelijke programma, met veel spel en lol. Het valt niet altijd mee om over God te praten met de jongeren. De jongeren beginnen echter steeds meer mee te denken. Deze week corrigeerde ze elkaar: "je moet respect hebben, dat hebben zij ook voor jouw God."
Deze uitspraak kenmerkt de manier waarop het Rock Solid team werkt. Respect voor de overtuiging van de jongeren en helderheid over hun eigen overtuiging. Het geeft dat we open gesprekken hebben met de jongeren over wat zij geloven en wat wij geloven.

Weekje Carlisle

'may i present Anala Joy Hicks.',... 20 minuten later: 'may i present Nieshta Alia Hikcs'. Vol trots laat mijn zwager Pete zijn twee dochters aan ons zien. Ali, mijn schoonvader en ik stonden aan de andere kant van deur in het ziekenhuis te wachten op de geboorte van de tweeling. We konden door de deur heen het huilen van de babies horen toen ze hun eerst teug lucht inademde. Pete is voor het eerst vader geworden, dat betekend dat zijn leven nooit meer hetzelfde zal zijn.

'twee personen waar je zonder nadenken direct je leven voor zou geven.'

Toen het eerste kind werd geboren bij mijn oudste broer zei hij:
'Voor het eerst in mijn leven voel ik dat ik zou kunnen doden. Ik zou alles doen om mijn kind te beschermen.

Nieuw leven meemaken is een bijzonder gebeurtenis. Twee nieuwe individuen.

Deze gebeurtenis staat op #1 deze week
Dan komt er een hele tijd niks.

#2 Ik heb lekker veel gegolft. Kost geen fluit hier, dus elke dag een rondje of twee is geen probleem. Lekker in de natuur en met familie. Uiteindelijk een gigascore neergezet met 57 slagen op 15 holes. Mocht je dat niks zeggen,... dat is goed voor mijn doen.

#3 Een heerlijke 'Indiase' maaltijd met de rest van mijn schoonfamilie. Echter met een staartje. Dikke voedselvergiftiging mee opgelopen. Veel tijd op het toilet doorgebracht.

Verder lekker geslapen, lekker gekletst, ff geen werk.
Morgen gaan we naar London om vrienden van Ali te ontmoeten. Maandagochtend weer in Nederland

And now for something completly different

Duurt effe, maar het absoluut een inspirerend filmpje. De moeite waard om af te kijken

Als je hem uit hebt zou je het filmpje op de blog van Lian eens moeten bekijken :
Zoek de overeenkomsten

Blogs lezen of schrijven,... waarom

Ik heb al een tijd niet meer geblogt,... gewoon geen zin in.
Vandaag checkte ik hoeveel mensen een blog bezoeken als er niet op geschreven wordt.

284 in 1 maand,.. als er niets nieuws op staat.

Binnenkort ga ik misschien weer wat dingen schrijven, maar heb de afgelopen tijd niet de behoefte gevoeld om dingen te delen met de rest van de wereld.

Het niet bloggen doet me ook een nadenken over mijn motivatie om te bloggen. Ik reis niet veel, dus voor het contact hoef ik het niet te doen. Mijn engelse familie begrijpt dit toch niet,... dus daar hoef ik het ook niet voor te doen.
Is het een ego-trip, kicken op een boel hits, verhalen delen, mooi schrijven, emoties delen,...mensen inspireren. Ik streef naar het laatste twee, maar vind het ook leuk als andere het leuk vinden.
Ik houd van het delen van ontdekkingen in het leven. Als ik iets leer, wil ik dat meteen weer aan anderen doorgeven. De laatste tijd is die behoefte een beetje gedaald. Alsof ik voorzichtiger ben geworden over wat ik denk te leren. Werkt het nou echt? Ik zie dingen in levens van jongeren veranderen, maar ze ook net zo hard weer onderuit gaan. Ik heb geen zin meer om succesverhalen te delen die misschien helemaal niet zo succesvol zijn. Voegt mijn blabla werkelijk wat toe? Zo niet dan beter van niet en val ik anderen er niet mee lastig. Zo ja, dan komt de behoefte ook wel weer terug. Doorgaans reageer ik heel snel. Ik ben enthousiast en deel het meteen met anderen. Dat is mijn karakter. De laatste tijd heb ik de behoefte wat minder snel te reageren en het niet meteen de wereld in zenden.

Wat is jouw motivatie om blogs te lezen eigenlijk? Voyeurisme, inspiratie opdoen, verveling en daarom eindeloos op internet klikken, goede verhalen lezen? Ben wel benieuwd.

Het grappige is nu ik zelf een tijdje niet meer geblogt heb, ik ook bijna geen blogs meer gelezen heb, wat zegt dat dan weer.

De laatste tijd heb ik best wat mooie verhalen meegemaakt, maar niet de behoefte gevoeld het met jou (lezer) te delen. sorry. Komt binnenkort misschien weer terug, misschien niet.

Er zijn wat vaste lezers weet ik, maar die spreek ik toch wel regelmatig, grappig dat die dan ook mijn blog lezen,... geeft dat een extra kijk in de keuken? Aan jullie bij deze een teken van leven van mij. Leuk dat je leest :-)

Wie leest dit verder eigenlijk,.....

Nieuwe kansen

"Sinds mijn dertiende ben ik ouderloos. Toen ik vier was is mijn moeder met 40 messteken om het leven gebracht. Mijn pleeggezin loog tegen mij. Ik werd geboren als heroinebaby." Allemaal gebeurtenissen uit 1 leven. Een jongeren die af en toe bij ons verschijnt in de inloop.

Gisteravond hoorde hij het verhaal van Joop Gottmers (google op hem en vind zijn levensverhaal). Een van de grootste drugshandelaren ooit in Nederland. 11 jaar geleden veranderde zijn leven drastisch toen hij Jezus leerde kennen. Nu verteld hij jongeren zijn verhaal. 

De jongen hoorde gisteravond dat er hoop voor hem was van iemand die zijn verhaal kan begrijpen. Aan het eind van de avond heeft samen met Joop gebeden. 

Nieuwe hoop, want God luistert. Of zoals Joop zei gisteravond: "God laat zich vinden door wie Hem ernstig zoeken."

De politie is je beste vriend

"Hey Richard, met Ewout,... he voor we verder kletsen, als je in een keer weg valt dat komt dat omdat er politie aankomt,... ik ben namelijk niet handsfree."

Het is een mooie woensdagavond en samen met drie vrienden zijn we onderweg naar Scheveningen om te golfsurfen. 

Plotseling zie ik een politiewagen die uit een straat rechts van ons komt. Ik laat accuut de telefoon uit mijn handen vallen,... maar ik weet dat ze me gezien hebben. 

Ik probeer nog argeloos door te rijden, maar het knipperlicht van oom agent gaat aan en hij begint me te volgen. Er is nog lichte hoop van mijn kant dat hij met toch niet gezien heeft, maar aan dat idee komt een einde als het er op de politie auto in rode letters, "STOP POLITIE" verschijnt. 

De agent stapt uit en vraagt me mijn motor af te zetten. 

"Klopt het dat u aan het bellen was in de auto?". Ik besluit om eerlijk te zijn en mee te werken. 

"Jep,..."

"Heeft u enig idee hoeveel u dat gaat kosten?"

"Nee", zeg ik," maar ik ben bang dat ik dat nu ga uitvinden" 

"150 euro meneer" 

Vervolgens loopt de agent om de auto en constateerd dat er iets mis moet zijn met het nummerbord, dat de auto niet geregistreerd staat met zijn huidige kleur,... dat ik de juiste autopapieren niet bij me heb,... en vindt hij dat een van mijn vrienden niet op de juiste manier een gordel draagt. 

In mijn gedachten begint zich een finaciele ramp te vormen. 

Inmiddels ben ik uit de auto gestapt om, op verzoek van de agent, het nummerbord probleem te bekijken. 

Het is een kwartier verder als de agent afrondt en mij verteld dat ik 20 dagen de tijd heb om naar het politieburo in scheveningen te komen om alsnog mijn autopapieren te laten zien om te voorkomen dat ik een nog hogere boete krijg. 

Hij wil weglopen en ik besluit om nog de onschuldige vraag te stellen of ik die 150 euro nu definitief aan mijn broek heb hangen. 

"Was u aan het uitrollen of stond u stil toen u belde?", vraagt de agent

Een lied van hoop springt in me op!

"Ik weet het niet precies, agent, daar durf ik me niet op vast te pinnen.", zeg ik opnieuw eerlijk. 

"Als u binnen 20 dagen uw papieren op het buro komt laten zien, vergeet ik die 150 euro,.. prettige avond verder."

Ik schudt uitbundig de hand van de agent en bedank hem voor het feit dat hij er zojuist voor heeft gezorgd dat ik een prettige avond heb gekregen!

GEEN BOETE!!! 

Toffe lui deze agenten. 

Battle of the Drums,... door naar de finale

Het is zondagmiddag en de jongeren van de brassband staan wat teneergeslagen te wachten als de uitslag van "BAttle of the Drums" wordt bekend gemaakt. Ze hebben mee gedaan en daarmee tegen 9 andere bands gebatteld. Achteraf vinden ze dat ze het niet onwijs goed hebben gedaan en ze verwachten er niet meer zo veel van.

4 van de 9 bands gaan door. Er worden drie namen genoemd en je ziet bij het noemen van een band de jongeren juichen en springen. Dat is ook niet zo gek, want de finalisten mogen tijdens het zomercarnaval optreden in Rotterdam. In de optocht en op het podium. Dat is historie schrijven en gegarandeerd meer optredens!

Er moet nog 1 finalist genoemd worden. De speaker begint:

"Rhytm Sensation Brassband!!!!!"

Onze jongeren barsten uit elkaar. Dit hadden ze echt niet verwacht.


Hard gewerkt, hard geoefent, en nu een succes. Ze mogen echt trots zijn op zichzelf. Ik ben het in ieder geval.

24 juli treden ze op in de grote finale. Als ze die ook winnen, mogen ze betaald naar London om daar in het grote Carnaval van NottingHill te spelen.

Met ze golfen

"Je slaat de bal het verst als je juist niet probeerd kracht te gebruiken, maar alleen techniek gebruikt."

Veel van onze jongeren proberen zich door het leven te SLAAN. Maar ze maken er meer mee kapot dan dat ze er wat mee bereiken. Mits ze leren op de juiste manier stappen te nemen en dan geloof ik dat ze kunnen SLAGEN

Met Golf maak je gauw de fout dat je alleen maar hard wilt slaan, met als gevolg dat je de bal slecht raakt, helemaal niet ver komt, en spieren kan verrekken. Als je daarentegen rustig slaat, goed nadenkt, eerst een oefenslag doet en vervolgens met vertrouwen de club het werk laat doen, kom je tot je verbazing veeeeeel verder dan wanneer je onbeheerst al je kracht er in legt.

Vanavond heb ik met een van de jongeren gegolft. Er lopen niet veel Antilliaanse jongeren rond op de golfbaan, zeker niet in deze hip-hop kledingstijl. Was grappig om te zien.

We zijn begonnen met wat ballen weg te slaan op drivingrange en daarna hebben we wat beheerster balletjes geput. Gianno (niet zijn echte naam) genoot enorm van de avond. Harstikke blij als hij een bal goed en ver sloeg. Daarnaast zag je hem nadenken en steeds beheerster gaan spelen.

Met het putten kwam hij erachter dat het handiger was om rustig en gericht te slaan, in plaats van hard en wild.

Lessen die je 1 op 1 naar het leven kan terug vertalen.

Aan het eind van de avond kwam mijn voormalige golfleraar langs lopen. Ik vertelde hem hoe deze jongen van het golfen genoot. We kwamen op het idee dat golf heel goed zou kunnen zijn voor een boel jongeren die worstelen met zelfbeheersing en planning in het leven. In deze sport zitten alle lessen. Verder is het sociaal en kan je al snel succesen behalen.

Mijn golfleraar zij: "ik ben eigenlijk wel ideologisch ingestelt en wil wel wat doen voor deze jongens, daarnaast zijn we hier altijd wel op zoek naar jongeren die willen werken op de baan in het onderhoud. Goede jongens zouden we zo in dienst kunnen nemen."

Dat idee gaan we eens uitwerken. Volgens mij zit er genoeg mogelijkheden aan financien in de golfwereld.

Ik zie het al voor me: Jongerenwerk op de golfbaan

Twee totaal verschillende werelden, heerlijk dat soort kruisbestuivingen.

Ze gaan niet naar huis

Gisteravond kwamen Ali en ik om kwart voor 8 aan bij sporthal de buitenhof, om mee te doen aan het gemeente volleybaltoernooi. Op het moment dat we aankwamen komen 8 jongens uit de sporthal rennen. Alle 8 middag bezoekers van the Mall. 

Ik werd enthousiast begroet, en we begonnen wat te kletsen. Het blijkt dat die jongens helemaal niet naar huis gaan als wij om 6 uur the Mall sluiten. Ze gaan eerst nog effe naar het Poptapark en daarna slenteren ze nog een beetje door. De sporthal gebruiken ze om nog even naar de wc te gaan en gratis water te drinken. Tot die tijd hebben ze echter nog steeds niets gegeten, en blijkbaar staat er ook niet zoveel op ze te wachten. Ze hebben niks te doen, behalve een beetje rond te hangen en te klooien. 

"Het jongerencentrum moet ook langer open blijven", zegt Achmed. 

YA-weekend

Afgelopen zaterdagochtend heb ik op het YA-weekend mogen spreken over de Heilige Geest.
6 jongeren die daar enthousiast werden over Gods Geest.
Aan het eind van de ochtend vroegen we de jongeren wat hen het meest had aangesproken in de ochtend.
Dit is wat een van de aanwezigen zei:
“ Ten eerst maakt God mij,… vervolgens geeft Hij zijn Zoon als oplossing voor mijn zonde en schaamte, en daarna geeft Hij zijn Heilige Geest, Zijn LEVEN in mij, zodat ik voluit kan leven zoals Hij het bedoeld heeft!!!,…..”
,.. dus ik vraag aan hem: “ wat blijft er voor ons nog over om te doen dan?”

Hij zegt: “ GENIETEN!!!”

dat raakte mij als waarheid :-)

Gepest worden of pesten?

http://lifewithoutlimbs.org/media-video-teasing.php

To-Do list weg

Do not search for security in the world you in habit. You need to make mental checklists of things you need to do in order to gain CONTROL of your life. If only you could check everything off the list, you could relax and be at peace. But the more you work to accomplish that goal, the more things crop up on your list. the harder you try, the more frustrated you become. 

There is a better way to find security in this life. Instead of scrutinizing your checklist, focus your attention on my presence with you. This continual contact with Me will keep you in My peace. Moreover, I will help you sort out what is important, and what is not, what need to be done now and what does not. Fix your eyes not on what is seen (your circumstances), but on what is unseen (My presence).

Gek wordt ik van to-do-lijsten, daarom sprak het bovenstaande me aan. Jezus heeft blijkbaar een andere kijk op het leven dan to-do-lijsten. "Ik ben gekomen om te geven LEVEN in overvloed", klinkt niet als to-do-lijsten.

dan hier dus de link,..

http://www.youtube.com/watch?v=7gHvATmUsSg

Dit filmpje wil je zien

Dit is echt lachen. Maar je moet er even moeite voor doen, want de link wordt niet toegstaan in blogger.

2 vragen

answer these 2 questions before peeking at the answers....
De antwoorden staan in de blog hieronder. Probeer niet te spieken voordat je de vragen voor jezelf hebt beantwoord. Verhoogt het plezier en de schok ;-)

2 tough questions - are you ready?

Question 1:

If you knew a woman who was pregnant, who had 8 kids already, three
who were deaf, two who were blind, one mentally retarded, and she has
syphilis, would you recommend that she have an abortion?

Read the next question before looking at the response for this one.

Question 2:

It is time to elect a new world leader, and only your vote counts.
Here are the facts about the three candidates

Candidate A.
Associates with crooked politicians, and consults with astrologists.
He's had two mistresses. He also chain smokes and drinks 8 to 10
martinis a day.

Candidate B.
He was kicked out of office twice, sleeps until noon, used opium in
college and drinks a quart of whiskey every evening.

Candidate C.
He is a decorated war hero. He's a vegetarian, doesn't smoke, drinks
an occasional beer and never cheated on his wife.

Which of these candidates would be our choice?
Decide first... no peeking, and then scroll down for the answers.

DE ANTWOORDEN STAAN IN DE BLOG HIERONDER!

Antwoorden

Dan nu de antwoorden








Candidate A is Franklin D. Roosevelt.
Candidate B is Winston Churchill.
Candidate C is Adolph Hitler.


And, by the way, on your answer to the abortion question:
If you said YES, you just killed Beethoven.

Pretty interesting isn't it? Makes a person think before judging
someone.

Remember: Amateurs...built the ark.
Professionals...built the Titanic

Spreken met meer verhalen

Vanochtend was mijn eerste spreekbeurt na de LMC.
In een eerdere blog deed ik uit de doeken dat ik op de LMC-cursus wat handvaten had gekregen om mijn preken iets gestructureerder te laten zijn, incluis wat andere tips.
Vanmorgen heb ik daar het een en ander van in de praktijk gebracht.
1. Ik heb verhalen gebruikt. 3 verhalen van mensen die ik in de afgelopen 6 maanden heb ontmoet. Verhalen die mij aan het hart zijn gegaan.
2. Ik heb structuur in opbouw van de verhalen gebruikt.
3. Ik heb niet lang om de brei heen gedraaid, maar ben na een korte introductie de diepte in gedoken.
4. Van te voren heb ik over de gemeente nagedacht die ik heb bezocht. Aan het begin van de dienst heb ik ze verteld, welke sterke kanten van de gemeente ik zie.

Het helpt mij in ieder geval om een goed framework te hebben, dat geeft mij meer rust in het spreken.

In de voorbereiding had ik sterk de indruk om een specifieke tekst te gebruiken.
Johannes 20:21. Vrede, zei Jezus. Zoals de Vader Mij heeft gezonden, zo zendt ik ook u!"
Deze uitspraak is bijzonder. God heeft Jezus in de wereld gezonden. Dat snappen we allemaal en als christen vind ik dat zelfs het grootste wonder in de geschiedenis van de mensheid. Jezus werd gezonden met een opdracht, met een verwachting, naar een plek die niet gemakkelijk was, met de zekerheid dat God de Vader bij Hem zou blijven,.. en zo kan je nog wellicht nog veel meer bedenken, hoe en op wat voor manier Jezus gezonden werd.
Wel,... Zo zendt Jezus mij ook uit als gelovige,... op dezelfde manier.
Dat heeft wereldschokkende gevolgen voor mijn beeld van wat wij als christen voor rol hebben in deze wereld.
Jezus kwam om de gebrokenen, gevangenen,.. zieke, eenzamen, verlorenen,. enz op te zoeken en verlossing te brengen. De weg naar de Vader te wijzen. Lief te hebben,... Hij maakte zijn handen vies,.. ging pijn niet uit de weg,... ging verdriet niet uit de weg,.. ging afwijzing vanwege gerechtheid en het volgen van Pappa niet uit de weg.
Zo zendt de Vader ook mij als gelovige,... Dag voor dag,.. niet alleen (joh 20:22 " en Jezus blief op hen, ontvang de Heilige Geest"), met grote verwachting en Hoop!

Het heeft een boel mensen aangesproken vanochtend. Bleek uit de reacties na de dienst.

Volgens Ali kan ik nog wel wat schaven aan mijn preken. Verhalen kunnen korter, en zelf vind ik dat ik nog steeds niet heel erg goed ben in een helder einde neer te zetten.

Slopen en weer terug komen

Vanmiddag was ik na 5,5 weken weer terug in the Mall. Meteen weer met de neus in de boter.

Aan de bar stond mijn broer en een van onze jongeren, Chris (is natuurlijk weer niet zijn echte naam).
Chris was een aantal weken geleden boos uit the Mall vertrokken. Dat gebeurd wel vaker, maar deze jongen besloot in zijn exit, met de poolballen 1 van onze ruiten te slopen, een controller van de PS te slopen, personeel te bedreigen en meer personeelsonvriendelijk gedrag te vertonen.
Chris is geschorst en sindsdien hebben we niet meer zoveel van hem gehoord. Via zijn moeder hoorde we dat hij in de gevangenis zat voor een ander vergrijp en nu was het afwachten.
Vanmiddag stond hij ineens voor de deur, met verzekeringspapieren. Via, via, was het bericht blijkbaar bij hem terecht gekomen en nu kwam hij de boel regelen.
Tijdens het invullen gaf Chris aan dat het heel slecht met hem ging. Geen werk, geen school, thuis niet goed, problemen met justitie en verkeerde vrienden. Hij kan wel wat hulp gebruiken.

Dezelfde jongen die ons drie weken geleden vervloekte, staat nu in het jongerencentrum en heeft onze hulp nodig.

Ja, we helpen hem.

Videootjes van Nepal

1. Eerste zicht op onze eindbestemming: De Achterkant van Annapurna Base Camp vanaf Poonhill. aan het einde van het filmpje wijs ik naar onze eindbestemming (4 dagen lopen verder!)


2. Dezelfde bergen als filmpje 1, maar nu staan we er midden in. ABC-kamp. DE bergtoppen om ons heen zijn tussen de 7000 en 8200 meter hoog. Indrukwekkend



3. Olifaten doen alles groot :-)

Vliegvled New Delhi

Ali en ik smaken het genoegen om 12 uur op het vliegveld van New Delhi te besteden. En dan praten we alleen over het transfer gedeelte. Dat is het stuk als je van het ene vliegtuig op het andere stapt. We kwamen vanuit Kathmandu en wachten nu op onze vlucht naar A'dam. We kwamen om 11:50 in de ochtend aan en we vertrekken om 00:50,....
Er is hier echt bijna niks te doen. Het transfer gedeelte bestaat uit een boel stoelen, en twee kleine tentjes die wat koffie en ranzige broodjes verkopen. Verder zijn er 3 Transferlounges, met gratis verfrissingen, kranten, lekkere stoelen, t.v., en airco. Daar moet je echter wel een buisnessman voor zijn en dat zijn we niet.

Tragisch, maar er is hier een tussenoplossing. Een betaal lounge. Kost 550 Indiase roepies p.p. voor 3 uur hangen. Dat is ongeveer 8 euries p.p. Deze oase ontdekte we na 3 uur klooien op stoelen die net niet comfortabel zijn. Nu zitten we in lekkere sofa's. En (zoals je nu ondervindt) ze hebben hier internet. Zojuist een zooi mails wegt geketst en nu even bloggen.

Ali d'r gezondheid gaat iets beter. Het is nu waarschijnlijk dat ze nog wat last van wormen heeft (ik kan er geen mooi woord voor vinden). Daar heeft ze wel medicijnen voor gehad,.. maar dat werkt zelden in 1x. Dat levert de pijn in de darmen op en het feit dat ze bijna niet eet.

De afgelopen twee dagen hebben we van TOP-GASTVRIJHEID mogen genieten. Darlene en Mike Corman, wonen en werken al 11 jaar in Nepal. Zij hebben een huis in het Patan (zuid Kathmandu) en ze hebben fantastisch voor ons gezorgd. Ze hebben een verpleegster voor Ali geregeld en constant op haar gelet. Eten klaar gemaakt, en mij overal heen gebracht waar nodig was. Met locals is het zoveel handiger om de stad door te komen en in de juiste winkels terecht te komen! En nog beter,.. winkels waar je niet over de prijs hoeft te onderhandelen. Ik wordt helemaal gek van onderhandelen.

Verder hebben we heerlijk met Mike en Darlene gekletst over hun leven in Nepal en hun familie, die over de hele wereld woont. Lekker voor Ali, want dat is een cultuur die zij helemaal begrijpt.

Mike vertelde nog een briljant verhaal over zijn motor (belangrijkste vorm van transport in Kathmandu).
Op een goede dag had hij zijn motor uitgeleend aan kennis. Zij had niet goed op de motor gelet en die werd dus in beslag genomen door de Nepalese politie.
Mike komt daar achter en gaat naar het parkeer terrein van de politie voor inbeslag-genomen-voertuigen. Mike laat zijn eigendoms papieren zien en is klaar om de motor mee te nemen. Nee, neee,.. zo gaat dat niet verteld de ambtenaar.
Het gaat alsvolgt:
Zij plaatsen een advertentie in de krant met het verzoek om de motor op te komen halen,... Mike komt dan opnieuw naar het parkeerterrein als eigenaar. DAnnnn,.. betaald Mike het bedrag aan de politie wat de motor waard is,.... Dannnnnn krijgt hij een document, waarmee hij naar de rechtbank moet,... en dannnnn, bepaald de rechter of hij vindt dat Mike zijn eigen motor terug krijgt,.... Als de rechter beslist dat hij de motor niet terug krijgt,.. dan is en zijn motor en het bedrag kwijt wat de motor waard is,...
TOTAAL geen logica, geinspireerd door corruptie!

Mike praat de blaren op zijn tong,.. maar dit is de enige procedure die werkt en hoe zijn oude motor terug krijgt.

Uiteindelijke oplossing: Het geld wat hij moet betalen aan de politie voor zijn EIGEN motor, waarvan hij de geldige papieren heeft (!!!), gebruikt hij om een ander motor te kopen. Zijn oude motor staat nog steeds op het parkeer terrein van de politie,......


Wellicht proef je een beetje cynisme over de cultuur in de laaste paar blogs. Maar van sommige dingen breekt echt je klomp!
Eerlijk is eerlijk, we hebben genoten van Nepal. De cursus met mensen uit 14 verschillende landen uit Zuid-Oost en Oost-Azie heeft ons en mij geinspireerd en verfrist!
We hebben genoten van de ABC-trek en we hebben genoten van een vakantie met z'n tweeen. Dit voelt meer als een huwelijksreis dan de anderhalve week compleet gaar zijn in Cornwall die we hadden na onze trouwerij . Het heeft ons goed gedaan om veel samen te zijn, lekker te kletsen, genieten van natuur, cultuur en goed gezelschap.

Voor mezelf heb ik het gevoel dat ik sinds lange tijd een beetje tot rust ben gekomen. Daarmee geniet ik meer van de dingen en mensen om me heen, meer van mezelf en meer van God.

Nou, ik ben uitgekletst,.. nog 5 uur wachten en dan gaan we de lucht weer in. Ik hoop dat ze een beetje leuke films hebben aan boord.

Later

Uit de jungle in Kathmandu

"Hallo?!,.. hallo??,.. HALLO?!!!??". Ali en ik zitten samen met twee mannen uit India op de rug van een olifant, midden in de jungle van Nepal. Een van de twee mannen besluit lekker te gaan telefoneren in de jungle, het bereik is alleen niet zo goed, vandaar het hallo-gebeuren. Kan je je voorstellen hoe irritant dat is? Je gaat de jungle in om dieren te spotten en lekker van de natuur te genieten. Gaat er iemand op z'n allerhardst zitten telefoneren! Daar houdt het niet mee op. Boeren is heel normaal,.. en opzich kan ik daar ook wel mijn steentje aan bijdragen, maar achterop de olifant zit je heel dicht op elkaar. Ik denk dat ik de boeren van deze man letterlijk in mijn nek kon voelen. Dan komt roggelen. Roggelen is een nationale sport in Nepal en India, iedereen doet het. Je probeert met zoveel mogelijk herrie van zo diep mogelijk uit je keel zoveel mogelijk slijm om hoog te werken en dat vervolgens luidruchtig uit te spugen. Gebeurd de hele tijd en na een paar weken merk je het bijna niet meer. Toch,.. als het vlak achter je gebeurd,...
Dan tenslotte,.. plotseling valt er een plastic waterfles van de olifant in de jungle. Ik schirk want ik dacht dat tie van mij was. De Indiase stelt me gerust. Hij is van hem: "no more water!" verteld hij me met een glimlach op zijn gezicht,.... "No more environment", denk ik terwijl ik boos word op deze mentaliteit. Overal liggen lege waterflessen, er is hier totaal geen milieubewustzijn.

Dit bovenstaande, allemaal in de eerste 15 minuten van onze olifanten safari.
De rest van de safari was best tof eigenlijk. Veel neushoorns gezien. Met de olifant de rivier in gewandelt en dan zie je hoe zo'n beest zich prima vermaakt.
Nerdfacts: een olifant eet 250 kilo per dag en drinkt 200 liter water! Die 200 liter snap ik nu, nadat ik hem in de rivier bezig zag.
Slurf vol,... slurf leeg in de mond,.. en dat heel vaak.
Even later zag ik een olifant een plas doen. WOW!!! Respect. ONgelofelijk veel!! Alles gaat groot bij de olifant.

Er valt nog meer te vertellen. Zoals een belachelijke vogelspot-tocht. REsultaat: 3 duiven, een mus en een paradijsvogel. OP de laatste na, zie je waarschijnlijk meer voor je eigen deur. Lag niet aan de vogels, maar aan de gids. "today, a bit warm for birds.", zei hij. Dat slaat echt nergens op! Hij wist gewoon niet wat hij aan het doen was.
VERder was de staf van ons hotel een kraker. Die lui spraken bijna geen engels,.. en dat leverde continu verwarring op. Bijvoorbeeld als ik al aan twee mensen had uitgelegd dat we geen diner zouden nuttigen. Iedereen begreep het,... 's avond om 9:00 (we zouden vroeg naar bed gaan) wordt er op de deur gebonkt. Ons diner staat klaar,... ik geef kort aan dat dat niet nodig is. Willen ze weten waarom,... terwijl een conversatie nutteloos is,.....
En zo was er nog meer,.... I rest my case.

Vandaag nog in Kathmandu, morgen naar huis.
Ali is al 5 dagen ziek, dat is een domper. We zijn in Pokhara naar een dokter geweest. Iets met haar lever, haar darmen en haar longen,.... Hoe dan ook. Af en toe korts, pijn in haar buik aan de linkerkant en hoesten. En vooral moe,...
Vandaag hoeft ze alleen maar te rusten,.. ik bidt dat ze op knapt voor morgen,.. want reizen en ziek zijn is een ramp. zeker omdat we 12 uur overstap tijd hebben op New DElhi,...

Tot in Nederland.

9 dagen op en neer naar Annapurna

Gisteravond kwamen we terug van een schitterende trektocht naar Annapurna Base Camp.
9 dagen genieten.

Wanneer we terug zijn in Nederland gooien we een klein foto-verslagje op het blog. Voor nu moet u genoegen nemen met een 1 foto.

De natuur is schitterend. Je moet je voorstellen dat de wandeling begint in de jungle, inclusief alle planten en dieren die daar bij horen. Naarmate je hoger kom veranderd de begroeing en de dieren die je ziet. En ondertussen komen die gigantisch hoge pieken steeds dichterbij! Totdat je er na 5 dagen midden in een aantal van de hoogtste bergtoppen van de Himalaya staat.
Ons einddoel was Annapurna Base Camp op 4200 meter hoogte. Deze plek wordt het Santuary genoemd(= het heiligdom), omdat je daar volledig omring bent met hoge bergtoppen, van minimaal 6000 meter en een aantal van meer dan 8000 meter.
Onnodig te vertellen dat de Himalaya niet meer voor staat met 16-0.

We hebben vier bijzondere dagen gevierd tijdens onze trek. Ali d'r verjaardag ( 8april), 6 maanden getrouwd (11 april) ,Pasen (12 april) en tot slot Nepali's nieuwjaar (13 april). In nepal is het nu iets van 2136 ofzo,... Viel dus een boel te vieren.

We hadden een prima gids en porter (dat betekend dat hij het grootste deel van onze bagage heeft gedragen).

Vandaag een dagje relaxt aan doen, en morgen gaan we wellicht naar Chitwan National Park om de boel af te sluiten. Daar zijn tijgers, neushoorns en olifanten te vinden,.. Ali ziet er naar uit om te baden met de olifanten. Dat schijnt een topervaring te zijn. Zolang ze niet boven op haar gaan liggen vind ik het prima.

Dan toch nog 1 laatste foto. Beetje reclame voor 015 Board and Lifestyle

Emmers

Elke keer wanneer ik in Katmandhu op straat ben viel het mij op dat er zoveel winkels zijn waar ze emmers verkopen. Een heleboel emmers.
Gister waren we weer terug in Kathmandu en daar verbleven we bij een vriendin van Ali d'r ouders. Gisteravond vertelde ze ons hoe het douchen in zijn werk gaat. Je gaat in een grote emmer staan om zoveel mogelijk water op te vangen. Dat water kan je dan weer gebruiken om door te spoelen, maar alleen als dat echt nodig is. Daarvoor gebruiken ze de volgende regel. "is het yellow? Let it mellow? Is it brown? Let it drown." Lachen!
Er is een gigantisch water tekort in kATHMANDU. De waterspiegel daalt, populatie stijgt. Dat leverd problemen op. Verder is er een tekort aan electriciteit dus dat betekend maximaal 4 x 2 uur electriciteit op een dag. Ik kom dus steeds te laat om iets op te laden. Telefoon leeg, batterijen camera ook leeg,... Ach wel zo rustig.

Afgelopen weekend was erg mooi in Nagaknot. 2000 meter hoogte, maar nog steed geen himalaya gezien. Te mistig. Lonely Planet verteld dat de kans klein is om in deze tijd van het jaar op die plek een zicht op de Himalaya te missen. Ons is het gelukt. 1-0 voor de Himlaya,... of is het al 16-0?
Het was daar verder wel prachtig. In de bergen met terassen voor veschillende gewassen. Diep in het dal schitterende groene terassen en een heleboel verschillende vogels. Een van onze reisgenoten is een Zuid-Afrikaan die helemaal in het vogelspotten zit. Ultiem Nerd-alert zou je zeggen,.. maar het stiekum erg leuk. Allerlei kleuren vogels gezien. En een luipaard (de engelse leopard). Welliswaar niet in het wild. Een lokale boer had er een gevangen en bewaard die nu als atractie. Wat een mooi beest, die leeft hier in het wild. Verder hebben we Martins gezien, een kruising tussen een aap en een kangoeroe. Overigens ben ik de enige die er geeneen heeft gezien,,... Op een of andere manier krijg ik het gevoel dat ik regelmatig wat mis in Nepal,... 1-0 voor de Martins.
Waarschijnlijk wordt er op gespaard voor een prachtige tocht naar de Annapurna. ONze gids wacht ons op op het vliegveld van Pokhra en vandaar gaan we de bergen in. Mits ik daar ergens een keer op een cybercafe stuit is dit dus echt het laatste bericht.
Morgen is Ali jarig,.. misschien tracteer ik haar op een lekkere beker Yak melk. Eigenlijk Nak-melk, want de vrouwelijke Yak heet een Nak,..

Gister was het een beetje spannend of we wel naar het vliegveld zouden kunnen. Er was een BAN,.. dat doen bepaalde partijen om de regering iets af te dwingen. Ze zijn niet zo blij met de Maoisten die de laatste schietgrage Koning het land uit hebben gezet. Die koning had zijn hele familie doodgeschoten om zo wat plaats vrij te maken voor zijn eigen koninklijke billen op de koninklijke troon. Hij was behoorlijk corrupt, dus iedereen was wel blij met een verandering. Maar de maoisten zijn net zo corrupt.
De ban doen ze handig. Ze laten al het openbare en taxi-vervoer weten dat als ze wel rijden, hun ruiten in slaan,... Dus niemand rijdt. Het was onzeker of de BAN vandaag was opgeheven dus we waren vroeg op, om eventueel voorbereid te zijn op een hele lange wandeling met zware bagage door een warme stad met een boel smog.
Wat een opluchting om taxi's te zien rijden. Dit keer niet afgezet door de taxi-chauffeur. 1-0 voor Ewout en Ali

WE gaan zo boarden, dus het verhaal is uit voor vandaag.

GRoetjes

Daar

Cursus over,

Laat ik de spanningsboog meteen maar breken,.. nog steeds himalaya gezien. Het zou echter zo maar kunnen dat daar morgen verandering in Komt.
Bing Fryer is Filipijnse getrouwd met een Amerikaan en ze wonen met hun gezin in Nepal. Vele jaren geleden gingen ze het zendingsveld in,.. op 1 voorwaarden. Haar man moset zweren dat ze hem nooit, maar dan ook nooit in het openbaar zou laten spreken.
Gisteravond hadden we onze eindavond met certificaat uitreiking. Bing stond tegenover de hele groep haar verhaal te houden. En een goed verhaal!
Een van de dingen waar ik enthousiast over ben. Ik heb mensen zien groeien in zelfvertrouwen over de afgelopen twee weken. Niet alleen in spreken, maar ook in hun managament vaardigheden en public relations. De afgelopen twee dagen lag de aandacht vooral op het trainings vaardigheden. We hebben met een prima format gewerkt om workshops te geven. Voelt bijna als 'cheaten',... te eenvoudig voor woorden. Dit helpt je werkelijk om een goede workshop van 30-45 minuten in elkaar te zetten binnen een half uur of een uur. De sleutel is dat je bij een goede workshop het publiek nooit iets verteld wat ze zelf al weten. Dat betekend dat je je vooral voorbereid op heel goede vragen stellen in plaats van hele goede antwoorden te hebben. Daar staan een aantal stappen voor, die we hebben doorgewerkt en in de praktijk hebben gebracht.

Opnieuwe schitterende verhalen gehoord. Eentje is van Yjoti. Een Nepalese voorganger. Hij komt oorspronkelijk uit het afgelegen Westen van Nepal. zijn Vader was stamhoofd. Het gezin werd chrtistelijk in een periode waar dat verboden was in Nepal. Ze werden door het dorp uitgekotst en belanden met het hele gezin in de gevangenis. Yjoti was pas 11, dus werd na een tijdje vrijgelaten, maar geen school in de omgeving wilde hem meer hebben. Hij is op zichzelf naar Katmandhu gegaan en heeft daar een deel van zijn opleiding afgemaakt. Later toen hij voorganger van een kerk werd (hij leidt nu 46 kerken over Nepal en jaarlijks komt er 1 bij), is hij terug gegaan naar zijn dorp om hen te vertellen waarom hij Jezus volgt. Tijdens 1 an de maaltijden werd hij vergiftigd. Hij stierf echter niet,.. dat werd een doorbraak in het dorp, dat moest een God zijn waar ze meer over wilde weten. Zijn vader is nu de voorganger in de kerk in dat dorp, hetzlefde dorp wat hem in de gevangenis heeft doen belanden, zijn gezin had afgepakt, zijn geld en zijn huis had afgepakt.

Vandaag de gids besteld voor onze trek naar het Anapurna Basecamp. Een van de deelnemers van de cursus heeft dat voor ons geregeld. Zijn zus heeft een trekking agency en op deze manier kregen we de beste prijs, omdat we nu niet hoeven te onderhandelen. Heerlijk vind ik dat, want ik heb er een bloedhekel aan.
Ali is er goed in, geeft geen krim p en loopt gewoon weg, uiteindelijk krijgt ze de prijs die ze wil.
Ik ben veel te slap,.. denk al gauw van 'ach,.. die vent, misschien heeft hij wel gelijk, Zijn gezin is er inderdaad vast heel slecht aan toe en ik ben inderdaad zijn eerste klant van de dag enzo,.... ' En ten slotte bednke ik me dat hij toch ook wel wat mag verdienen,... Met het resultaat dat ik tot beste vriend wordt bekroond nadat ik betaald heb en veel zegen mee krijg.
Ik denk dat ze inmiddels mijn foto in Katmandu verspreid hebben,.. zodra ik in de winkel kom worden alle prijzen verdubbeld, omdat deze westerse man goed voor de inkomsten is. Hij trapt overal in,...

Morgenochtend gaan Ali, mijn schoonvader en, schoonmoeder en ik naar Narkogot (of zoiets,.. ) ligt buiten Katmandhu in de bergen.
Daarrrr zou het moeten gebeuren,.. ze vertellen dat daar de kans groot is om de himalaya te zien.
We blijven daar twee dagen, gaan dan terug naar Katmandu om dan dinsdagochtend naar Pokrha te vliegen.

Kan goed zijn dat het er dan voorlopig niet meer van komt om een blog te plaatsen.

Tot zover de doldrieste avonturen in Nepal,... Wij gaan hier zo pitten, jullie lopen iets van 5 en drie kwartier achter,...

ik ben enthousiast

De cursus bevalt me inmiddels meer dan goed. Ik leer hier echt goede dingen. Morgen heb ik compleet P.R. plan klaar om de kerken in Delft goed bij ons werk te betrekken. En dat met zinnige input van mensen die veel ervaring hebben, maar vooral een aantal tools die helpen om het in de toekomst goed te doen. VAnmorgen hadden we een stuk van de management-module en daar heb ik veel geleerd over delegeren. Pijnlijk tegelijkertijd als ik denk aan de keren dat ik rampzalig tot slecht heb gedelegeerd. Gerard, Gideon,.. vergeef me ;-),.. ja Lian, Ronald,.. Laurens,.. jullie ook,.. vergeef me :-)
Van te voren had ik gedacht dat de communicatie-module allemaal gesneden koek voor me zou zijn. Nnu is het zo dat het niet met nieuwe dingen op komt, het meeste doe ik al,.. maar het geeft wel heel goede modellen over hoe je een goede presentatie in een standaard format in elkaar zet. Voor mij is spreken niet iets heel spannends of moeilijks, maar er zijn hier een aantal mensen op de cursus die dat elke keer moeten bekopen met zweetoksels en vlekken in de nek. Deze mensen staan nu met zelfvertrouwen voor de groep, omdat ze makkelijke en zinnige tools hebben gekregen.
Mijn spreken hoeft nu nooit meer ongestructureerd te zijn,.. zolang ik me hier een beetje aan houdt natuurlijk.
Met alle comunnicatie skills doe ik morgen een 12 minuten praatje die ons werk in Delft krachtig presenteert. Kind kan de was doen.
Verder blijf ik mooie verhalen en verdrietige verhalen horen.
Vanmorgen heb ik met Madan gesproken. Hij is een geboren Nepali Hindoe. Als jonge gozer ging hij naar India om geld te verdienen als kok. Hij kwam daar in aanraking met een pastor en werd christen. Toen hij thuis kwam lieten zjn ouders hem niet meer in het huis. Hij vindt een vrouw en besluit te trouwen met haar. Ze versturen 130 uitnodigingen voor het feest,.. maar er komen maar 30 mensen opdagen. Zijn vrouw is een dochter van een leprapatient,.. en dat is onrein, familie en vrienden komen niet en keuren het huwelijk af. Madan krijgt wekelijks doodsbedreigingen voor zijn vrouw, zijn kinderen en voor hemzelf van Hindoe's die het hem kwalijk nemen dat hij christen is geworden, we praten over een 5 jaar na dato.
Madan is echter een van de meest positieve personen die ik ben tegen gekomen. Ik heb een foto van hem,.. die stop ik later nog wel op de blog. Bewonderingswaardig en een fantastische gast om mee op te trekken.
De dagen zijn nog steeds lang met elk dagdelen onderdelen, inclusief huiswerk doen in de avonden, maar ik voel me lekker fit op het moment.
Elke dag leer ik de verschillende mensen beter kennen. Vandaag een kort gesprek gehad met Janet. Zij komt van Papoea Nieuw Gienea. Haar huis staat in het tropisch regenwoud, met uitzicht op een wit strand en blauwe zee EN goede golven!! Natuurlijk zijn we van harte uitgenodigd om langs te komen (dat zegt iedereen hier). Ali ziet het allemaal voor zich,.. ik ook,.. als ik het geld buiten overweging houd.

Nog 4 dagen. We gaan onze communicatie skills, P.R., relationele skills, management skills, tot een geheel breien. Morgen heb ik een interview met een van de leiders van een NGO in Nepal. Om P.R, te oefenen.

Verder met Doyl gesproken. Hij leidt trekking teams die boeken verkopen in de dorpjes in de Himalaya die bijna nooit buitenlanders zien. Je hoort de meest fanataastische verhalen, maar ook heel droevige situaties. Klintk idylisch om daar te wonen,.. maar zitten donkere kanten aan.
Ik ga met hem om de tafel zitten. Hij zou dolgraag een team uit Nederland ontvangen om een twee weekse trek te doen door de Himalaya, het is een onderdeel van OM, je wandeld door de Himalaya, praat met de bewoners, helpt ze waar je kan, verkoopt boeken (die zijn heeeeeel goedkoop) en bidt met ze als ze daar behoefte aan hebben. Een levensverandere ervaring. Als je er nu al zin in hebt,.. laat het me weten. Kost wat vakantie dagen, maar zoals ik al zei, veranderd levens van anderen en jouw leven voor goed.

Tot zover het recalame blok.
Nog steeds de Himalaya niet gezien,... blijft mistig.

p.s.: Bart bedankt voor je berichtje :-)

Life management plan

Gisterochtend zijn we begonnen aan ons LMP. Klinkt groot, is het ook wel een beetje, maar is vooral leuk om aan te beginnen. De eerste sessie was over dromen. Schrijf eens een aantal dromen op die uit zijn gegekomen, en schrijf daarna eens dromen op die je nog steeds hebt. Mijn blaadje zat al binnen 10 minuten propvol, maar er zijn ook mensen die dit nog nooit eerder hebben gedaan. Sommige vinden het simpelweg heel moeilijk om te dromen. Daarna deelde we wat dromen met elkaar. Ik had daarbij een gesprek met David Moses,.. een man uit India. Zijn droom is: 'Ik zou graag bij mijn vrouw willen wonen,....' Zij hebben zo weinig geld dat zijn vrouw in een stad een heel eind verderop (afstanden in India gaan eerder in dagen dan de piet lut afstanden in nederland) moet werken. Zo waren er nog wel wat dromen, die me duidelijk maakte dat ik zo veel makkelijker kan dromen, omdat ik al zoveel heb.
David had nog een ander verhaal over hoe Jezus hem letterlijk van dood heeft gered. Maar dat vertel ik een andere keer.
De rest van het plan is een gevolg uit een aantal andere oefeningen, zoals hoe je er nu voorstaat, welke doelen je wilt stellen, doelen die je over 1 jaar wilt bereiken, een brief die je schrijft over jezelf, 7 jaar van nu verwijderd, om uiteindelijk een mission-statement te maken over waar je voor bestaat/leeft.
Grote woorden, een uitdaging. Mijn eerste reactie is om dit soort dingen liever niet op papier te zetten, dan kan ik nog lekker alle andere kanten op. Maar goed zoals ik al eerder zei,... ik heb me voorgenomen om overal aan mee te doen en deze dus ook. Trouwens ik geloof absoluut dat dit een toffe uitdaging is.

Dromen die opgeschreven worden hebbn 50% meer kans om uit te komen, blijkt. Dat is hetzelfde met doelen die je opschrijft.

Uit onderzoek blijkt verder dat mensen die doelen stellen doorgaans langer leven. Een van onze deelnemers kent een man die na 8 unversiteitsdiploma's op zak te hebben op zijn 80ste besloot wiskunde te gaan studeren, omdat hij er van overtuigd was dat er een link moest zijn tussen wiskunde en het vertalen van talen. Verder had hij op zijn 80 ste een 10 jarenplan in elkaar gezet met doelen en visie voor de komende 10 jaar. Deze man is uiteindelijk 94 geworden. En het was geen saaie drol,..


Vandaag is het solitude dag,... een goede dag, maar ik had me er iets anders bij voorgesteld. Ik heb geslapen tot 10 uur,... 1 uur wakker,.. weer in slaap gevallen,.. geluncht,... weer in slaap gevallen,... geprobeerd een beetje te reflecteren,.. niet gelukt,.. weer in slaap gevallen,... en ik zit nu te dineren met een bakkie cappucino. Afgelopen nacht voor het eerst goed geslapen en mijn longen gaan het een beetje beter doen, dus ik denk dat mijn lichaam dacht dat het een goed moment was om in te halen. Van de wandeling in het natuurpark is niks terecht gekomen.

Stilte zoeken is lastig geworden. Gisteravond hoorde ik een stukje over een man die voor zijn beroep natuurgeluiden opneemt (vat dit niet verkeerd op :-) ). 10 jaar geleden had hij 20 uur opnamen nodig om geluid op te nemen zonder storing, zoals vliegtuigen, auto's enz. Nu heeft hij 2000 uur aan opnamen nodig om hetzelfde effect te bereiken. En dit zijn de geluiden waar we niet eens voor kiezen. Verder bestaat er ook nog eens zoiets als visueel geluid,.. de hele tijd input: in je oren in je ogen in je hoofd.

Op de eerste dag van de cursus had ik geblogt dat het programma wat kinderachtig is, dat valt de rest van de tijd wel mee. Ik vermaak me eigenlijk prima op wat trage momenten na,.. maar daar klaag ik niet over, want verder is de training intensief genoeg.

Ondertussen hoor ik steeds meer levensverhalen van mensen die aan de cursus meedoen. Echt bijzonder om te horen.

Nog geen berg gezien!

Inmiddels een week in Nepal. We zitten vlakbij de bergen hier aan de Noordkant van de stad, maar er zijn geen bergen te zien. Het loopt hier tegen het einde van het droge seizoen en dat betekend dat er veel stof in de lucht hangt, daarnaast is Katmundu een van de meest vervuilde steden in Azie. Door stof en smog is er geen bergtop te bekennen.
We proberen de omgeving wat te verkennen, maar daar is bijna geen tijd voor vanwege het schema van de cursus. ochtend, middag- en avondprogramma,... En daar tussen in heb ik vooral zin om effe niks te doen. Dus dat sparen we op tot na de cursus.
De LMC cursus is tof. Een aantal modules zijn erg goed, met name de modules over Communicatieve vaardigheden, PR en Management.
Het toffe van deze cursus is dat je alles direct in de praktijk brengt.
Zo langzamerhand beginnen de puzzelstukjes van de verschillende modules in elkaar te vallen.
Daarnaast zijn hier een boel interessante deelnemers. Mensen die in China de bijbel in een van de vele talen van het Chinees vertalen. Pakistani, die een kerk leiden en daar de vervolging meemaken. Een Nepali die in 10 jaar tijd zijn kerk van 1 kerk naar 46 kerken heeft zien groeien. Een vrouw die haar hele leven al met Tibetanen op trekt en daar alles voor heeft opgegeven. Een boel interessante verhalen en mensen van over heel Oost en Zuid-Oost Azie.
Een aantal deelnemers proberen me wat bekend te maken met culturele gewoontes in India. Zoals het heen en weer wiegen van je hoofd als je JA bedoeld. Wij zouden dat opvatten als,.. 'mwhaaa nou eigenlijk niet zo',.. hier dus een volmondig ja.
Komende twee dagen gaan we werken aan een Life Management PLan. Een plan waarin we doelen stellen op alle gebieden van ons leven. Niet iets waar je normaal gesproken eens twee dagen voor gaat zitten. Als afsluiter hebben we zondag een dag van 'Solitude'. Een dag in je eentje in de stilte om na te denken en te overdenken. Ik denk dat ik het nabijgelegen Nationaal Park in ga met wat eten en drinken, om een dag na te denken, te bidden en van de natuur te genieten.
De gezondheid is een aandachtspunt, ik ben gelukkig een van de weinige die nog niet aan de diaree is geweest, daar staat echter tegenover dat ik flink last van mijn longen heb. Veel hoesten en dat gaat ten kosten van de nachtrust,.. en van die van Ali.

Mooie quote
Iemand die zijn geld verliest: Verliest niks
Iemand die zijn gezondheid verliest: Verliest iets
Iemand die zijn integriteit verliest: VERLIEST ALLES
(billy graham)

Nat tot op de onderbroek en andere dingen

Vandaag is de tweede dag van de training.
Ik zit buiten aan de ontbijttafel, tussen de tropische bomen en fluitende vogeltjes met een kop koffie. Over een half uur begint dag twee van de training.
Afgelopen weekend was een vrij weekend, dus ik nam de gelegenheid om naar het National Park te lopen hier in de buurt. Een wandeling van twee kilometer de berg op.
Nu moet je weten dat het hier dry-season is. Het heeft sinds september geen milimeter geregend. De moesson regens worden in april verwacht.
Maar wie denk je dat de eer heeft gehad om het eerste voorproefje te krijgen van tropische regen van 2009?? Juist,.. ik. Het heeft maximaal een kwartier geregend, of beter gezegd gestortregend!!
Misschien herrinner je je nog die douches die ze in het scheikunde lokaal hebben? Zo voelt die regen daar, heel veel tegelijk. Dus ik moest twee kilometer terug lopen met tot op de onderbroek natte kleren.

Vlakbij ons hotel is een belangrijk aanbiddingsoord voor Hindoes, Budhanikantil. De liggende Vishnu, die geboort geeft aan Brahma. Heel apart om te zien dat mensen dit aanbidden. Het is een liggende standbeel gemaakt uit 1 stuk steen. Knap werk al zeg ik het zelf. De truc is om geld bij Vishnu in zijn kruis te mikken, precies onder zijn rokje, en dat leverd wat zegeningen op. Daarna sla je op een bel, om het geheel af te maken. Spannende rituelen,... Ik ben blij met een levende God die overal is, die aan mij geeft in plaats offers van mij vraagt.

Tot slot in het centrum van Katmandhu geweest. Barst daar van de tempels en mooie plekken, en tegelijk ongeloofelijk vies. Stoffig en het verkeer maakt het nog erger. Ik heb in geen jaren geen asthma gehad, maar mij longen piepen nu al twee dagen! Een van de cursus genoten heeft ventolyn, dus die ga ik vandaag maar eens aan zuigen.

Gister dus de eerste cursusdag. Onderdelen als biblical relationships, communicating, vision-vorming. Allemaal eerste stappen. sommige onderdelen zijn echt goed, sommige vind ik wat kinderachtig,.. maar ik heb mezelf beloofd (en Ali ook overigens,..) om positief er in te staan en niet te snel kritisch te gaan zitten zijn. Sowieso interessant om samen te werken met met mensen uit China, pakistan, bangladesh, india, nepal, ,amerika, canada, maleisie, engeland, nederland, frankrijk en tsjechie! En ik ken inmiddels alle 36 namen al! Een trucje dat we op de cursus hebben geleerd.

Tot laterrrrr

Aangekomen in Nepal (21 maart)

Een paar uur geleden zijn Ali en ik geland op Katmandu airport. We werden direct opgepikt en naar onze accomadatie voor de komende twee weken gebracht. in dat kleine half uurtje rijden al zoveel gezien. Tempels,.. mooie mensen, verschillende mensen, hoge bergen, vieze straten, bijzonder borden langs de weg, mooie huizen, kleine tentjes langs de snelweg,.. veel kleuren en nieuwe geuren.

Dit was ons reisschema
IJmuiden naar New-Castle (boot)
New-Castle Amsterdam (vliegtuig)
Amsterdam-Amsterdam (kapot vliegtuig)
Amsterdam-New Delhi (reserve vliegtuig)
New Delhi- Katmandhu (vliegtuig)

Zo gaat dat in zijn werk,.. dinsdagmiddag vertokken van Amsterdam naar IJmuiden,.. woensdag in New Castle met mijn schoonouders, potje gegloft (ging lekker) en 's nachts om 4 uur naar het vliegveld van New Castle vertrokken. Donderdagochten op Schiphol,.. en in het vliegtuig naar New Delhi, echter boven Oost-Duitstland krijgen we te horen dat de ventilatoren van een deel van het computersysteem stuk zijn. Dat is geen probleem met vliegen, maar wel met landen. De piloot keert om want landen in koud Nederland is beter dan landen in tropisch New-Delhi,... vanwege de koelingsproblemen dus,...
Wij weer terug naar Amsterdam en daar stond de vervangende 747 al klaar.
Ik had overigens nog nooit in zo'n kneiter van een vleigtuig gezeten. Wel plaatsjes van gezien enzo,.. maar wat zijn die dingen groot!
In New Delhi mochten we in de buisnessclass Lounge verblijven vanwege de vertraging. We hadden in eerste instantie een hotel geboekt vanwege onze 12 uur transfertijd,.. maar door de vertraging kwamen we pas om half vier 's nachts aan en dus had het hotel niet meer zo veel zin.
12 uur lokale tijd (het is inmiddels vrijdagmiddag) vlogen we naar Kathmandhu. Ik zat klaar om de toppen van de himalaya vanuit het vliegtuig te bewonderen,.... Echter een dikke mist heeft ons tot op heden het zicht op het dak van de aarde ontnomen.
In het vliegtuig naar Nepal een interessant gesprek gehad met een Indiase/Amerikaanse zakenman, die drie keer aan de dood is ontsnapt en zo een boeiende visie op het leven heeft ontwikkeld. Hij is nu zakenman en zanger. Dit laatste is zijn grote hobby en het geld wat hij daar mee verdiend gaat naar projecten om kinderen in India aan onderwijs te helpen. we hebben zijn cd-tje gekregen met handtekening!

Als laatste 'leg' van onze reis hebben we een half uur door Katmandhu gereden, richting ons mooie hotel. Daar zit ik nu aan de rand van het zwembad deze blog te schrijven op de laptop van mijn schoonvader.
Ik hoop de komende twee weken af en toe wat te posten,.. maar beloof niks. Houdt het spannend.

Tot slot een aardig acronym op egoisme, die we van de zakenman in het vliegtuig meekregen.

Egding
God
Out

Nepal here we come!

De komende 5 weken zitten Ali en ik in Nepal.



De eerste twee weken voor OM. We hebben daar een leiderschapstraining. LMC
Schijnt een briljante training te zijn die door verschillende zendingsorganisaties is ontwikkeld om het het leiderschapsniveau binnen de organisaties op een hoger niveau te krijgen.

De resternde 2,5 week (de andere halve week zit in heen- en terugreis) gaan we de Anapurnatrack lopen. We komen dan uit in het Anapurna Sanctuary. Je bent dan op 4200 meter hoogte en overal om je heen zie je pieken van rond de 8000 meter.

Als we tijd over hebben willen we nog naar Chitwan National Park gaan

Daarna terug naar huis,... Maar dat duurt nog even en in de tussentijd denk ik dat er niet heel veel geblogt gaat worden door mij. De andere kant van het verhaal is dat ik lekker nieuwe inspiratie op doe. Ali en ik willen lekker de tijd nemen om na te denken over de voorstellen die we van verschillende kanten hebben gehad voor na de zomervakantie.

Tot over 5 weken,... (of iets eerder als ik inspiratie en internet heb,.... )

p.s.: al onze bezoekplekken in Nepal zijn klikbaar, dus kijk even mee!

in de sauna

Is in Duitsland echt op tv geweest als reclame

Wajong verhaal

Gisteravond een gesprek gehad met een van onze Antilliaanse bezoekers. Laten we hem vandaag Gregory noemen. (niet zijn echte naam ;-) )

Gregory verteld me dat hij bijna 18 is en dat hij dan meteen zijn rijbewijs wil halen. Ik vraag hem of hij daar al voor gespaard heeft,... logische vraag toch?

"Nee joh! Ik heb geen geld ik leef van een Wajong uitkering." (rood is Gregory)

"een uitkering? je functioneerd toch goed?"

"Nee swa,.. ik kan niet aan werk komen, en als ik werk heb duurt het altijd maar twee weken, en dan lig ik er al weer uit,.. ik ben niet geschikt voor werken!"

"Waarom lig je er al na twee weken uit dan?"

" Ik kan niet op tijd komen"

"Wat?!!!"

"Ja swa,.. ik doe altijd eerst belangrijke dingen en dan ga ik naar het werk,..."

Mijn klomp bereekt,... Het gaat hier echt om een redelijk gezonde jongen, die overigens WEL op tijd kan komen bij het trainen van de brassband.
Hij geeft ook toe dat het een geval van prioriteit gaat. Werken vindt hij gewoon weg niet belangrijk.
Deze gozer heeft zo een heel grote kans om keihard te mislukken,.... en heeft al bijna de volwassen leeftijd bereikt.

Met hem gaan we proberen in gesprek te komen, maar dat is niet makkelijk als het over dit soort dingen gaat.

Verbazingwekkend en triets tegelijk. En dit is bepaald niet de enige jongere . Hoe motiveer je ze? Daar gaan we weer naar op zoek.

LOGOS HOPE

In de afgelopen drie dagen heb ik 3 keer mogen spreken op het schip van OM, de Logos Hope.
Hij ligt nu te dobberen in de haven van Scheveningen.
Het was een interessante ervaring, want de bemanning van het schip is op dit moment van alles aan het uitvinden. Ik had voornamelijk te maken met het programma-team. Wat nu dus voor het eerst programma's in elkaar zet.
het programma team van vrijdagavond werkte niet zo heel erg goed. De avond was wat saai, weinig FUN-elementen erin.
Zaterdagavond zat wel leuk in elkaar, maar duurde wat te lang.
Ik heb zelf erg genoten van zaterdagavond, tijdens het spreken.
het is me zowaar gelukt wat structuur in aan te brengen, het was lachen en er zat goede diepgang in.

Het thema was "out of the box" met Jezus, daar heb ik maar "out of the boat met Jezus" van gemaakt.
We lazen het verhaal van Petrus die uit de boot stapt en Jezus tegemoet loopt.

Na dit verhaal vroeg ik uit het niets: "wie wil er als vrijwilliger naar voren komen". Er kwam een tijdje lang niemand,... mensen wezen anderen aan,... langer gewacht,.. en toen kwam er 1 gozer naar voren. Toen hij vooraan was feliciteerde ik hem van harte! Je hebt 15 euro aan boeken gewonnen!

Deze gozer had een risco genomen, dat de rest van de zaal niet zag zitten, was naar voren gekomen en werd beloond.

De rest van de zaal baalde een beetje,... Als ik dat had gewete!

Ik denk dat de overige 11 discipelen dezelfde reactie hadden toen ze zagen dat Petrus WEL over het water kon lopen.

Petrus geloofde in Jezus,.. en wandelde over het water. DAt moet een boost geweest zijn voor het vertrouwen van Petrus in Jezus, en dat moet ook een boost geweest zijn voor het vertrouwen in Jezus voor de andere discpelen.

Als ze terug in de boot zijn zeggen ze dan ook: " U bent ECHT de Zoon van GOD"

Effect van handelen en wandelen vanuit geloof!

SLOW DANCE

SLOW DANCE

Have you ever watched kids
On a merry-go-round?
Or listened to the rain
Slapping on the ground?
Ever followed a butterfly's erratic flight?
Or gazed at the sun into the fading night?

You better slow down.
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't
last

Do you run through each day
On the fly?
When you ask How are you?
Do you hear the reply?
When the day is done
Do you lie in your bed
With the next hundred chores
Running through your head?

You'd better slow down
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't last.

Ever told your child,
We'll do it tomorrow?
And in your haste,
Not see his sorrow?
Ever lost touch,
Let a good friendship die
Cause you never had time
To call and say,'Hi'

You'd better slow down.
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't last.

When you run so fast to get somewhere
You miss half the fun of getting there.
When you worry and hurry through your day,
It is like an unopened gift.....
Thrown away.
Life is not a race.
Do take it slower
Hear the
music
Before the song is over.


(Geschreven door een 16 jarige meid, die aan het sterven was door kanker)

True Love

Mooi Lied,

Aanstaande zondag spreken bij een jongerengroep die op kamp is in Baarle Nassau.
Wellicht doe je aan bidden, wellicht geloof je wat er in dit nummer gezongen wordt. Dan zou ik je willen vragen om mee te bidden voor de dienst van zondagochtend. Dat jongeren De Liefde van God mogen proeven.

Dit lied is het thema van de dienst:

Gestructureerd spreken

Eerder deze week schreef ik over de drol. Dan kom ik te krap in mijn tijd, terwijl er nog zoveel gedaan moet worden, inclusief een spreekbeurt op zondag. Het effect is dat ik dan het gevoel krijg dat ik in een korte tijd een spreekbeurt MOET maken en dat die natuurlijk aan de hoogste eisen moet voldoen. Je voelt de druk waarschijnlijk al op lopen,.. en er ontwikkeld zich een scenario dat klaar staat om falen in de hand te werken.


Deze week heb ik twee ochtenden vrij gemaakt om te werken aan de preek van deze ochtend. De eerste ochtend voelde als hierboven beschreven. Dan produceer je niks behalve een boel frustratie.

De tweede ochtend ging veel beter en werd ik enthousiast van de dingen die ik ontdekte. Aan het eind van die ochtend had ik echt het gevoel dat ik wel het een en ander over wilde brengen aan de gemeente van Christus in Alphen aan de Rijn Noord.


Vanmorgen heb ik die preek gedaan. Ik heb genoten van het preken , maar voelde hier en daar nog wat worstelingen.


Dat heeft te maken met structuur. Ik kies nog te veel voor te veel gedachten, die ik niet allemaal af maak. Gewoon 1 helder punt waar ik in een paar stappen naar toe werk, krijg ik er met moeite in. Vanmorgen ging dat al beter dan vorige week, dat was echt te ongestructureerd vind ik. Daar baal ik dan van, want daar doe ik dan voor mijn gevoel de gemeente ook tekort mee.


Ik heb deze keer gewoon gevraagd aan de toehoorders. "Wat was goed en wat kan beter?"


goed:

• Enthousiasmerend
• Echtheid
• Begrijpelijke taal
• Inhoudelijk klopt het
• Mensen houden hun aandacht er bij
• Ik kom los van de aantekeningen,.. lees niet op van papier
• gebruikt aansprekende verhalen ter verduidelijking

wat kan beter:

• KORTER,.. het duurde 50 minuten, inclusief bookpush
• Gedachten afmaken
• Kies meer voor een afgemaakte stuctuur
• Ik praat snel (Ali kon het echter wel volgen, dus!)

Ik merk dat ik dan een beetje worstel met de kritiek en dat dat het grootste wordt, terwijl er weer mensen waren die zeiden dat ze erg aangesproken zijn door God. Ik denk dat ik dan eigenlijk het meeste worstel met mijn eigen trots,... Dus opzij die zooi, het gaat om Jezus en als ik met het toepassen van de juiste kritiek Jezus beter over kan brengen dan is dat alles waard.

Als het even inzinkt zijn het echter dingen waar ik graag mee aan de slag wil. Ik houd van spreken, en voornamelijk van goed spreken. Tegelijk ruimte houden voor het enthousiasme en de vrijheid en echtheid waarmee ik spreek.

Kritiek is OK!

Afhankelijk van het tempo van de webbeheerder van de baptisten Noord in Alphen, staat de preek online. http://www.bapnoord.nl/ Als je zin hebt, luister er dan eens naar en voel je vrij de volgende twee vragen voor mij te beantwoorden.

Wat is goed?

Wat kan beter?

De boot komt

Het duur even maar dan heb je ook wat.
Het nieuwe schip van Operatie Mobilisatie komt naar Nederland.
11 maart komt hij naar Scheveningen.
Hieronder een MOOI filmpje dat is opgenomen bij de eerste afvaart vanuit Denemarken.




DE link hieronder helpt je om het hele filmpje in beeld kan krijgen.
http://www.omnitube.org/logos-hope-maiden-voyage.html

bezoek de website van OM Nederland voor het programma.

www.nl.om.org

"stelletje Poesies!!"

Frits staat tegenover tien andere Antilliaanse jongeren op het voetbalveldje. "Kom dan, jullie durven niks!", een van de jongens geeft hij een schop, maar nog durft niemand wat te doen. Niemand heeft zin in de eerste klap van hem. Hij is groot, sterk, gefrustreerd en boos.

Mijn collega verteld hem dat hij beter kan gaan voordat het echt fout loopt en hij zijn woede niet meer in kan houden.

Vanmorgen hebben we voor hem gebeden.

Zijn vader praat soms dagen niet tegen hem. Hij wordt gewoon genegeerd. Hij was ook niet uitgenodigd voor het voetballen. Weer genegeerd.

Uiteindelijk is hij dus wel komen opdagen, maar vooral om aan iedereen te laten voelen dat hij niet genegeerd kan worden.
Hij speelt hard, schopt mensen onderuit. Tot het moment dat hij tegenover de hele groep staat.
"Jullie zijn een stelletje Poesies!!! Kom maar op, probeer me maar aan te kunnen!"

Beter gehaat te worden dan genegeerd te worden.

Alles is steeds kapot gemaakt in je leven, eerst door anderen bij jou, later door jezelf bij anderen. Je weet niet beter. Dit is hoe het leven werkt,.....

Als je je hier niks bij voor kunt stellen, mag je blij zijn.
Voor een deel van onze jongeren is dit alles wat ze kennen. Ze kunnen niet meer geloven dat dingen mee kunnen zitten, kunnen niet geloven dat dromen uit kunnen komen. Kunnen niet geloven dat er onvoorwaardelijke liefde bestaat.

Wij hopen dat ze Jezus Liefde in ons zien.

Frits is boos weggelopen van ons,... heeft jongeren bedreigd tijdens een activiteit bij ons. We bidden voor hem en hopen dat onze sancties en grenzen die we stellen hem ook Jezus laten zien. Laten zien dat er onvoorwaardelijke Liefde bestaat.

God help Frits en help ons.
Bidt mee voor Frits, God kent zijn echte naam en weet wat hij nodig heeft.


(frits is een verzonnen naam)

In een drol trappen en spreken

Gister gesproken in Lansingerland (ligt vlakbij Delft),.. Vorige week vond ik een intensieve week, drie avonden gewerkt en spreken in het weekend. Stom, dat ik steeds weer in dezelfde drol trap als het gaat om time-management.

Ik merk dat ook vaak tijdens het preken. Soms komt het vanzelf en geniet ik zelf van het spreken. Soms niet. Dan is het de hele week al een beetje een worsteling. Ook dan kan de spreekbeurt soms verassend meevallen en merk ik dat ik vanuit het hart kan spreken. Soms ook dat niet.

Dat laatste had ik gister. Voorbereiding ging moeizaam, spreken ging moeizaam. Ik heb daarna dan altijd een gevoel van: "dit doe ik nooit meer". Duurt maximaal een uurtje maar het voelt niet lekker.

Het aparte is dat er altijd mensen naar me toe komen om te vertellen dat ze echt wat hebben gehad aan de spreekbeurt. Dat was gister ook weer het geval. Ik weet zeker dat er ook mensen waren die wel wat verbeter puntjes hadden kunnen aanwijzen (let op de positieve formulering),....
Dit laatste gebeurd echter bijna nooit.

Hoe dan ook een drukke week is een slechte voorbereiding op het spreken. Opnieuw proberen om daar wat beter rekening mee te houden.

Aanstaande zondag weer spreken, maar deze week zit eigenlijk ook al weer te vol. De drol is al in het vizier.

Vandaag dus vrij houden. Hoe dan ook. Even bijkomen en tijd voor mezelf en met Ali besteden.

Rustige gezichten,... (de andere kant)

"Geef mij een nieuw blikje!!,... er heeft geld bovenop gelegen!!!"
De jongeren die zich soms zo lekker thuis kunnen voelen in ons jongerencentrum, kunnen ook zo moeilijk zijn.

Afgelopen donderdagavond is een van onze medewerkers bedreigd dat ze een blikje naar haar hoofd wilde gooien. Een andere jongerenwerk heeft ook een blikje naar zijn hoofd gegooid gekregen toen hij na sluitingstijd naar buiten liep.

Op zo'n moment is de liefde voor de jongens ver te zoeken. 4 schorsingen in 1 week, naast alle plezier. Totaal ondankbaar gedrag, terwijl je zoveel voor ze doet. Maar goed,... wij doen dit werk niet om complimentjes terug te verwachten van de jongeren. Het tegenovergestelde gedrag voelt echter niet lekker.

Voor diezelfde jongeren heb je de volgende dag een zaalvoetbalwedstrijd georganiseerd. Belt 3 uur van te voren de tegenstander af. commentaar: "G. jij kunt ook niks organiseren". Alsof ze zelf hard hun best doen voor wat anders. Dat zijn geen bemoedigende opmerkingen.

Soms voelt het alsof we niks bereiken met de jongeren, zeker als dit soort dingen gebeuren. Ondankbaargebeuren. Er komen dan weinig liefdevolle woorden in je op, geen warme gevoelens. Sterker nog, ik krijg zin om ze terug te pakken. Het eens stevig te laten voelen, dat ze MIJN verwachtingen hebben teleurgesteld.

Zegent wie u vervloeken, wordt dan een keuze, niet een heel speciaal gevoel ofzo,...

Dan helpt het om de tijd te nemen en het terug bij God te leggen.

Genade is niet eerlijk.
Genade is niet rechtvaardig.

Jezus vroeg zich waarschijnlijk vlak voor zijn kruisiging ook niet af: " Als ze zich maar wel beter gaan gedragen als ik dit gedaan heb"

Genade is gratis, verwacht niks terug als tegenprestatie.

Als iemand reden heeft om zich ongeloofelijk gefrustreerd te voelen dan is het God. Na alles wat Hij heeft gedaan voor ons. En kijk hoe ik er vaak mee omga,... Toch gaat God door,... Geef meer van die Liefde God! Help ons om elkaar lief te hebben, grenzen neer te zetten, in wijsheid te reageren.

Dat gebed wil God nog verhoren ook. Ik ben blij dat Hij dan niet zegt: "jammer joh,... nou is het een keer genoeg!!! Eindelijk mijn kans om je eens lekker stevig terug te pakken!"
Nope, God is GENADIG en ik mag opnieuw beginnen.

Steeds weer nieuwe kansen

Mooi compliment

Vanmiddag waren er twee dames op bezoek in het jongerencentrum. Zij zijn een project gestart om jongeren in onze wijk te helpen om hun dromen waar te maken. 

Zij hadden met een aantal van hun "clienten" (onze jongeren dus) in the Mall afgesproken om een traject door te spreken. Beide dames hebben bijna de hele middag in ons jongerencentrum doorgebracht. 

Aan het eind van de middag vertelde een van de dames mij dat ze de sfeer zo prettig vond in het jongeren centrum. Ze kent een aantal van de jongeren uit hun school- en straatsituatie en het volgende viel haar op: 

"De gezichten van de jongeren zien er hier zo rustig uit. Hier kunnen ze blijkbaar zichzelf zijn,..." 

Elke keer als we open gaan vragen we aan God of Hij de sfeer wil bepalen in het jongerencentrum. Deze twee dames waren er vandaag bij toen we aan het bidden waren voordat we open gingen. Ben benieuwd of ze de link leggen. 

Mogelijkheden

Vandaag heb ik 2 uur in de auto doorgebracht, waarvan ik 1 uur heb geluisterd naar BNR. Dat is een nieuwszender.

Het hele uur ging over de gevolgen van de financiele crisis. Allemaal negatieve dingen.

Ik geloof dat de crisis OOK heel veel mogelijkheden gaat opleveren en voordelen met zich mee neemt.

het dwingt ons op een nieuwe manier te kijken naar zaken die we lange tijd als vanzelfsprekend hebben ervaren.

De oliecrisis van 1974 heeft een boel mooie dingen opgeleverd.
Zonnenenergie en windenergie vinden bijvoorbeeld hun oorsprong rond deze crisis.

Persoonlijke crissisen helpen ons vaak tot een verdieping in ons leven? Mits we er naar durven te kijken en het roer om durven te gooien. Dat geldt denk ik ook in het groot.

Wat zijn de mogelijkheden die de crisis ons biedt?

Op sociaal vlak?
Op ecomisch vlak?
Wat kan de kerk betekenen?

Als je ideeen hebt, laat het weten.

Angst maakt blind

"Mensen die liefhebben interperteren de feiten van degene die ze liefhebben nauwkeuriger dan zijn die niet liefhebben. Omdat onze ogen slecht zien, hebben we alleen de donkere kanten gezien"

Liefde drijft angst uit. Angst op alle terreinen.
Afgelopen vrijdag heb ik een kort seminar gehad over de angst voor de islam en moslims.
De PVV is vandaag weer gestegen in de peilingen. Gedreven door angst.
Het is ronduit BIZAR dat een partij met maar 1 duidelijk standpunt zoveel stemmen krijgt.
Het enige standpunt is het standpunt over het wegdrijven van moslims.

GEEN standpunt over een kredietcrisis
GEEN standpunt over abortus
GEEN standpunt over buitenlandse politiek
GEEN standpunt over ouderenzorg
GEEN standpunt over het milieu
GEEN standpunt over ontwikkelingssamenwerking
GEEN enkel ander standpunt

En velen lopen er blind achteraan. De ratio werkt niet meer en met valse bewijzen en halve waarheden wakkert de PVV angst voor moslims aan. Niet alles wat ze zeggen is een leugen. Maar een groot deel van de Nederlanders wil dus een man in de politiek die GEEN standpunt heeft over een aantal veel belangrijkere standpunten in ons land. Stel dat hij in de regering komt dan is onze politiek, onze HELE politiek, overgeleverd aan een partij met maar 1 standpunt. Een partij die denkt vanuit egoisme en angst!

Dagelijks werk ik met moslims. Natuurlijk zie ik de problemen, maar ik zie ook een mens, bij wie we veel meer bereiken door ze lief te hebben en te respecteren. We bereiken veel meer door te luisteren, voordat we allerlei halve conclusies trekken, die (als het maar hard genoeg geroepen wordt) als halve waarheden gaan functioneren.

Molsims worden door angst voor de islam in een hoek gedreven. Ongeaccepteerd door de Nederlanders rest een boel van hen maar twee keuzes. "Nederlander" worden of vast klampen aan de Islam. Ik weet wel wat ik zou kiezen als ik hen schoenen staat. Je vlucht niet naar mensen die je eerst veroordeeld hebben.

Als wij als christen de moslims niet lief kunnen hebben, dan hebben we niets begrepen van Gods Liefde voor ons.

Hoe beter je iemand leert kennen, hoe beter je luistert en de ander durft te begrijpen. Hoe meer je iemand leert lief te hebben. Hoe beter je de ander kunt zien. Als een kind van God, hongerig naar genade, liefde en vrijheid, in plaat van: veroordeling, haat en klem gezet worden.

"mensen die liefhebben interpreteren de feiten van degene die ze liefhebben nauwkeuriger dan zij die niet liefhebben, omdat onze ogen slecht zien hebben we alleen de donkere kanten gezien."

Angst

Dit is Angst: 

FALSE

EVIDENCE 

APPEARING

REAL

Angst is heel moeilijk om mee om te gaan. Als kind had je nog je ouders die je erbij konden helpen (als je geluk hebt gehad), maar als volwassene krijg je het er moeilijker mee. Je toont het liever niet, want het voelt zwak. Vaak is het ook nog eens onrealistisch, dus je voelt je al te dom om er met andere over te praten. Ondertussen groeit het en wordt het gevoel zo sterk. Het overbluft je ratio en je mogelijkheid tot gezond denken. Een innerlijk gevecht ontstaat in je gedachten rond de waarheid van wat je ervaart. 

"vrees niet"

God staat aan jouw kant. In het proces wat zich in onze gedachten afspeelt hebben wij de beste advocaat met harde bewijzen. 

Laat je niet bang maken. Zie Jezus in de situatie. Hij is erbij. Je bent niet alleen, voor Jezus is niets te groot. Zet je schouders recht en geloof, vertrouw, heb lief, heb jezelf lief. Wees niet bang.  

Angst verlamd, breekt af en maakt stuk. Het zijn de vurige pijlen die op ons hart worden afgeschoten. 

Ontzenuw de valse bewijzen met de Waarheid. We hoeven niet in angst te leven. 

Tegenover ANGST staat LIEFDE. (wordt vervolgd)

YA 13

Youth Alpha is weer gestart in Delft. Vanaf gisteravond, de komende 3 maanden elke woensdagavond. 

Het is altijd weer een beetje spannend hoeveel jongeren er gaan komen. Dit keer 13. Dat is meer dan dat er zich hebben opgegeven. 

Een groot aantal kerkelijke jongeren. Blijkbaar hebben die de behoefte om simpel te horen hoe het evangelie in elkaar zit. 

Een klein aantal jongeren die nergens vanaf weet. Eentje zelf met voornamelijk negatieve ervaringen met christenen,... Ze wilde wel eens kijken of ze ook een positieve ervaring kon hebben. 

Overigens zijn alle 13 deelnemers meiden! Alleen maar meiden. 

Er is nog plek zat voor meer jongeren en er staat een schitterend team met mensen voor de jongeren klaar. 

Laat gerust weten: 

check: 

youthalphadelft.nl

of

youthalphadelft.hyves.nl

"Je voelt als mijn vader"

In ons jongerencentrum proberen we alle jongeren aandacht te geven. We mikken erop dat elke jongere gezien, gehoord en aangeraakt worden. 

Elk mens heeft dat nodig. 

We doen dit door jongeren welkom te heten als ze binnenkomen. We geven ze hand, kijken ze in de ogen en we noemen ze bij hun naam. Ik denk dat ons dat ons dagelijks bij 8 van de 10 bezoekers lukt. Iets moeilijker, maar ook iets waar we op mikken, is om ze gedag te zeggen als ze vertrekken en ze weer even een hand, box of schouderklop te geven. Opnieuw aangeraakt. 

We hebben gemerkt dat sommige jongeren heel graag aangeraakt worden. Sommige jongens willen zelfs graag geknuffelt worden. Mijn collega heeft wel eens gemerkt dat een jongeren echt terugknuffelde als je even een arm om een jongeren heen sloeg. 

Afgelopen vrijdag sloeg ik vriendschappelijk een arm om een jongere heen en maakt een geintje. De jongen, laten we hem Sjors noemen, sloeg ook een arm om mij heen en gaf me daarna een hug (klinkt wat mannelijker :-) ). En toen nog een,..  

Toen zei hij: " je voelt als mijn vader", en hij wreef daarbij over zijn kin. Prikt lekker en is handig als je jeuk hebt, waarbij hij met zijn kin over zijn schouder schraapte. 

Ik lachte wat en liep nietsvermoedend naar de bar. Sjors liep met mee en zei zacht: 

"mijn vader leeft niet meer,... " 

Toen had hij mijn aandacht. Sjors zijn vader is drie jaar geleden overleden, omdat hij een jaar daarvoor een honkbal tegen zijn hoofd had gekregen, met blijvende onontdekte schade. 

Het heeft me enorm geraakt. Sjors van 13 jaar, werd door een knuffel aan zijn vader herinnerd, die er niet meer is. Ik werd er een soort van emotioneel van  en ik kan niet goed verklaren waarom. Er spreekt zoveel mee met die ene zin. En het feit dat hij nog even meeliep en stilletjes zei: "mijn vader leeft niet meer". Dat wilde hij dus nog even kwijt. 

Gezien, gehoord, aangeraakt worden. Basisbehoefte van ons allemaal. Een knuffel van je vader en horen dat hij van je houdt, weten dat hij er voor je is, je bent zijn vent of meid. Als dat vanzelfsprekend voor je is, heb je heel veel om dankbaar voor te zijn. 

Dat is een van de redenen waarom ik geniet van dit werk. 

Vanmorgen had ik een groep van 25 kerkelijke jongerenwerkers uit Monster op visite in the Mall en ik vertelde ze over het werk wat we doen. 

Ik heb ook het verhaal van Sjors verteld. Aan het eind van mijn verhaal was de groep enthousiast over het werk wat we doen en enthousiast over hun eigen mogelijkheden. Dat kwamen ze allemaal vertellen. 

Een vrouw wilde me vertellen dat zij ook haar vader had verloren als kind, ze was toen negen. En ze snap precies wat Sjors heeft gevoeld. "nu stop ik met erover te praten zei ze, want anders begin ik te huilen". Deze vrouw is in de 50 en nog raakt het haar diep. 

Sjors heeft iets bijzonders durven te laten zien afgelopen week. 

(Je snapt de link met God zelf wel denk ik)

oranje ballen

Naar aanleiding van de laatste blog, kwam de vraag hoe je in de sneeuw in witte golfbal ontdekt,..

zie hier het kleurenpallet

vandaag is zo heerlijk begonnen

Met een goede vriend in alle rust en pratend over het leven, een beetje sporten, terwijl de natuur om ons heen rust en schoonheid uitademde. 

God,.. bedankt

Ik zal proberen het plaatje voor je te  schetsen: 

DE dag begon al met het feit dat ik uitgerust  op stond. Dat voelt sowieso al lekker. 

Om 09:00 hadden mijn goede maat Teus  en ik afgesproken op de golfbaan van Midden-Delfland. 

Teus en ik zien elkaar niet elke week en door het trouw-gebeuren was er de afgelopen maanden niet zo veel bijpraat tijd geweest. Het is van vrouwen bekend dat die gerust een ochtend kunnen kletsen. Teus en ik doen liever iets en praten dan tussen door wat. Teus en ik doen dat onder het snoeken op de Giesen,... golfsurfen in Zoetermeer of door zo nu en dan een paar rondjes te golfen. 

Vandaag was extra speciaal. 

Door de sneeuwval van afgelopen nacht was de hele golfbaan in wit gehuld. Teken het plaatje in gedachten verder door te bedenken dat deze golfbaan in een mooi gebied ligt met veel water, rietlanden en kleine stukjes bos. Terwijl we slag voor slag, al kletsend over onze levens, de 18-holes doorlopen komen we allerlei weidenvogels tegen, fazanten en hazen.  

Het was nog vroeg in de ochtend, en na een koude nacht is de lucht dan zo lekker om in te ademen. De zon brak door, het was windstil en er was verder bijna geen mens op de golfbaan te bekennen. Dit laatste betekend dat je je helemaal niet hoeft te haasten en volledig op je gemak de baan kan aflopen. Zo goed als alles gaf rust of straalde rust uit. 

Wellicht heb je het plaatje compleet kunnen krijgen in je gedachten, misschien kan je je er niks bij voorstellen, maar voor mij was deze ochtend perfect. 

Shalom

Al 4!!

We hebben al 4 boodschappentassen in de order-portefeuille zitten! 

Zaken lopen goed, zal ik maar zeggen. 

Het is wel grappig om een beetje mee bezig te zijn. We hadden een reactie op onze blog gekregen door een anoniem persoon die zei dat ze ook bij de blokker te koop zijn. Ik ben dus eens gaan rondneuzen op internet en de opvouwbare boodschappentas is inderdaad te koop. Hij is alleen he-le-maal niet mooi. Het lijkt op zo regenpak in een tasje die ik vroeger altijd meenam als ik naar schoolfietste. 

Na veel zoekwerk kom ik tot de volgende conclusie: mooie boodschappentassen, en dan bedoel ik met een aantrekkelijk design, zijn zo goed al nergens te koop in Nederland,.... 

We gaan er dus mee verder. Kamer van Koophandel enzo, klein beginnen, catalogus aangevraagd van de importeur, kijken of het ergens anders goedkoper kan. 

Wie weet wordt het nog wat.  

In de catalogus staan nog veel meer mooie designs, we hopen daar binnenkort wat meer van te laten zien. 

Tot zover het reclameblok

Nieuwsbrief

Vandaag twee blogs.

Deze en die er onder staat. Twee hele verschillende.

Vanmorgen heb ik zitten schrijven aan de nieuwsbrief voor The Mall Voorhof. Leuk om de verhalen te vertellen van de jongeren en de zielenroerselen van ons team op papier te krijgen.

Vroeger was ik helemaal geen schrijver. Ik weet nog goed dat mijn Nederlands juf op de middelbare school me vertelde dat mijn schrijfstijl nooit voldoende zou worden.

Mijn stijl is ook niet bepaald mijn sterkste punt, maar schrijven vind ik leuk. Waarschijnlijk vind ik communiceren gewoon leuk en schrijven is een bijzondere manier. Woorden krijgen ineens veel meer gewicht omdat je niet in de ogen kan kijken van degene die communiceert. Je kan de lichaamstaal niet mee laten wegen, dus elk woord telt.

Ik houd ervan om het hart van dingen over te brengen. Mensen te inspireren of te ontroeren of aan het lachen te maken, mensen in beweging te brengen

De nieuwsbrief is geschreven, maar is nu naar mijn collega's toe om het een en ander te wijzigen en te re-stijlen. Collega Lian is goed met taal, dus dat is altijd relaxt als zij er naar kijkt.

Als de nieuwsbrief helemaal af is, gooi ik een link op deze blog.

Vergeet de blog hieronder niet te lezen.