maandag 27 april 2009

Slopen en weer terug komen

Vanmiddag was ik na 5,5 weken weer terug in the Mall. Meteen weer met de neus in de boter.

Aan de bar stond mijn broer en een van onze jongeren, Chris (is natuurlijk weer niet zijn echte naam).
Chris was een aantal weken geleden boos uit the Mall vertrokken. Dat gebeurd wel vaker, maar deze jongen besloot in zijn exit, met de poolballen 1 van onze ruiten te slopen, een controller van de PS te slopen, personeel te bedreigen en meer personeelsonvriendelijk gedrag te vertonen.
Chris is geschorst en sindsdien hebben we niet meer zoveel van hem gehoord. Via zijn moeder hoorde we dat hij in de gevangenis zat voor een ander vergrijp en nu was het afwachten.
Vanmiddag stond hij ineens voor de deur, met verzekeringspapieren. Via, via, was het bericht blijkbaar bij hem terecht gekomen en nu kwam hij de boel regelen.
Tijdens het invullen gaf Chris aan dat het heel slecht met hem ging. Geen werk, geen school, thuis niet goed, problemen met justitie en verkeerde vrienden. Hij kan wel wat hulp gebruiken.

Dezelfde jongen die ons drie weken geleden vervloekte, staat nu in het jongerencentrum en heeft onze hulp nodig.

Ja, we helpen hem.

donderdag 23 april 2009

Videootjes van Nepal

1. Eerste zicht op onze eindbestemming: De Achterkant van Annapurna Base Camp vanaf Poonhill. aan het einde van het filmpje wijs ik naar onze eindbestemming (4 dagen lopen verder!)


2. Dezelfde bergen als filmpje 1, maar nu staan we er midden in. ABC-kamp. DE bergtoppen om ons heen zijn tussen de 7000 en 8200 meter hoog. Indrukwekkend



3. Olifaten doen alles groot :-)

woensdag 22 april 2009

Vliegvled New Delhi

Ali en ik smaken het genoegen om 12 uur op het vliegveld van New Delhi te besteden. En dan praten we alleen over het transfer gedeelte. Dat is het stuk als je van het ene vliegtuig op het andere stapt. We kwamen vanuit Kathmandu en wachten nu op onze vlucht naar A'dam. We kwamen om 11:50 in de ochtend aan en we vertrekken om 00:50,....
Er is hier echt bijna niks te doen. Het transfer gedeelte bestaat uit een boel stoelen, en twee kleine tentjes die wat koffie en ranzige broodjes verkopen. Verder zijn er 3 Transferlounges, met gratis verfrissingen, kranten, lekkere stoelen, t.v., en airco. Daar moet je echter wel een buisnessman voor zijn en dat zijn we niet.

Tragisch, maar er is hier een tussenoplossing. Een betaal lounge. Kost 550 Indiase roepies p.p. voor 3 uur hangen. Dat is ongeveer 8 euries p.p. Deze oase ontdekte we na 3 uur klooien op stoelen die net niet comfortabel zijn. Nu zitten we in lekkere sofa's. En (zoals je nu ondervindt) ze hebben hier internet. Zojuist een zooi mails wegt geketst en nu even bloggen.

Ali d'r gezondheid gaat iets beter. Het is nu waarschijnlijk dat ze nog wat last van wormen heeft (ik kan er geen mooi woord voor vinden). Daar heeft ze wel medicijnen voor gehad,.. maar dat werkt zelden in 1x. Dat levert de pijn in de darmen op en het feit dat ze bijna niet eet.

De afgelopen twee dagen hebben we van TOP-GASTVRIJHEID mogen genieten. Darlene en Mike Corman, wonen en werken al 11 jaar in Nepal. Zij hebben een huis in het Patan (zuid Kathmandu) en ze hebben fantastisch voor ons gezorgd. Ze hebben een verpleegster voor Ali geregeld en constant op haar gelet. Eten klaar gemaakt, en mij overal heen gebracht waar nodig was. Met locals is het zoveel handiger om de stad door te komen en in de juiste winkels terecht te komen! En nog beter,.. winkels waar je niet over de prijs hoeft te onderhandelen. Ik wordt helemaal gek van onderhandelen.

Verder hebben we heerlijk met Mike en Darlene gekletst over hun leven in Nepal en hun familie, die over de hele wereld woont. Lekker voor Ali, want dat is een cultuur die zij helemaal begrijpt.

Mike vertelde nog een briljant verhaal over zijn motor (belangrijkste vorm van transport in Kathmandu).
Op een goede dag had hij zijn motor uitgeleend aan kennis. Zij had niet goed op de motor gelet en die werd dus in beslag genomen door de Nepalese politie.
Mike komt daar achter en gaat naar het parkeer terrein van de politie voor inbeslag-genomen-voertuigen. Mike laat zijn eigendoms papieren zien en is klaar om de motor mee te nemen. Nee, neee,.. zo gaat dat niet verteld de ambtenaar.
Het gaat alsvolgt:
Zij plaatsen een advertentie in de krant met het verzoek om de motor op te komen halen,... Mike komt dan opnieuw naar het parkeerterrein als eigenaar. DAnnnn,.. betaald Mike het bedrag aan de politie wat de motor waard is,.... Dannnnnn krijgt hij een document, waarmee hij naar de rechtbank moet,... en dannnnn, bepaald de rechter of hij vindt dat Mike zijn eigen motor terug krijgt,.... Als de rechter beslist dat hij de motor niet terug krijgt,.. dan is en zijn motor en het bedrag kwijt wat de motor waard is,...
TOTAAL geen logica, geinspireerd door corruptie!

Mike praat de blaren op zijn tong,.. maar dit is de enige procedure die werkt en hoe zijn oude motor terug krijgt.

Uiteindelijke oplossing: Het geld wat hij moet betalen aan de politie voor zijn EIGEN motor, waarvan hij de geldige papieren heeft (!!!), gebruikt hij om een ander motor te kopen. Zijn oude motor staat nog steeds op het parkeer terrein van de politie,......


Wellicht proef je een beetje cynisme over de cultuur in de laaste paar blogs. Maar van sommige dingen breekt echt je klomp!
Eerlijk is eerlijk, we hebben genoten van Nepal. De cursus met mensen uit 14 verschillende landen uit Zuid-Oost en Oost-Azie heeft ons en mij geinspireerd en verfrist!
We hebben genoten van de ABC-trek en we hebben genoten van een vakantie met z'n tweeen. Dit voelt meer als een huwelijksreis dan de anderhalve week compleet gaar zijn in Cornwall die we hadden na onze trouwerij . Het heeft ons goed gedaan om veel samen te zijn, lekker te kletsen, genieten van natuur, cultuur en goed gezelschap.

Voor mezelf heb ik het gevoel dat ik sinds lange tijd een beetje tot rust ben gekomen. Daarmee geniet ik meer van de dingen en mensen om me heen, meer van mezelf en meer van God.

Nou, ik ben uitgekletst,.. nog 5 uur wachten en dan gaan we de lucht weer in. Ik hoop dat ze een beetje leuke films hebben aan boord.

Later

maandag 20 april 2009

Uit de jungle in Kathmandu

"Hallo?!,.. hallo??,.. HALLO?!!!??". Ali en ik zitten samen met twee mannen uit India op de rug van een olifant, midden in de jungle van Nepal. Een van de twee mannen besluit lekker te gaan telefoneren in de jungle, het bereik is alleen niet zo goed, vandaar het hallo-gebeuren. Kan je je voorstellen hoe irritant dat is? Je gaat de jungle in om dieren te spotten en lekker van de natuur te genieten. Gaat er iemand op z'n allerhardst zitten telefoneren! Daar houdt het niet mee op. Boeren is heel normaal,.. en opzich kan ik daar ook wel mijn steentje aan bijdragen, maar achterop de olifant zit je heel dicht op elkaar. Ik denk dat ik de boeren van deze man letterlijk in mijn nek kon voelen. Dan komt roggelen. Roggelen is een nationale sport in Nepal en India, iedereen doet het. Je probeert met zoveel mogelijk herrie van zo diep mogelijk uit je keel zoveel mogelijk slijm om hoog te werken en dat vervolgens luidruchtig uit te spugen. Gebeurd de hele tijd en na een paar weken merk je het bijna niet meer. Toch,.. als het vlak achter je gebeurd,...
Dan tenslotte,.. plotseling valt er een plastic waterfles van de olifant in de jungle. Ik schirk want ik dacht dat tie van mij was. De Indiase stelt me gerust. Hij is van hem: "no more water!" verteld hij me met een glimlach op zijn gezicht,.... "No more environment", denk ik terwijl ik boos word op deze mentaliteit. Overal liggen lege waterflessen, er is hier totaal geen milieubewustzijn.

Dit bovenstaande, allemaal in de eerste 15 minuten van onze olifanten safari.
De rest van de safari was best tof eigenlijk. Veel neushoorns gezien. Met de olifant de rivier in gewandelt en dan zie je hoe zo'n beest zich prima vermaakt.
Nerdfacts: een olifant eet 250 kilo per dag en drinkt 200 liter water! Die 200 liter snap ik nu, nadat ik hem in de rivier bezig zag.
Slurf vol,... slurf leeg in de mond,.. en dat heel vaak.
Even later zag ik een olifant een plas doen. WOW!!! Respect. ONgelofelijk veel!! Alles gaat groot bij de olifant.

Er valt nog meer te vertellen. Zoals een belachelijke vogelspot-tocht. REsultaat: 3 duiven, een mus en een paradijsvogel. OP de laatste na, zie je waarschijnlijk meer voor je eigen deur. Lag niet aan de vogels, maar aan de gids. "today, a bit warm for birds.", zei hij. Dat slaat echt nergens op! Hij wist gewoon niet wat hij aan het doen was.
VERder was de staf van ons hotel een kraker. Die lui spraken bijna geen engels,.. en dat leverde continu verwarring op. Bijvoorbeeld als ik al aan twee mensen had uitgelegd dat we geen diner zouden nuttigen. Iedereen begreep het,... 's avond om 9:00 (we zouden vroeg naar bed gaan) wordt er op de deur gebonkt. Ons diner staat klaar,... ik geef kort aan dat dat niet nodig is. Willen ze weten waarom,... terwijl een conversatie nutteloos is,.....
En zo was er nog meer,.... I rest my case.

Vandaag nog in Kathmandu, morgen naar huis.
Ali is al 5 dagen ziek, dat is een domper. We zijn in Pokhara naar een dokter geweest. Iets met haar lever, haar darmen en haar longen,.... Hoe dan ook. Af en toe korts, pijn in haar buik aan de linkerkant en hoesten. En vooral moe,...
Vandaag hoeft ze alleen maar te rusten,.. ik bidt dat ze op knapt voor morgen,.. want reizen en ziek zijn is een ramp. zeker omdat we 12 uur overstap tijd hebben op New DElhi,...

Tot in Nederland.

donderdag 16 april 2009

9 dagen op en neer naar Annapurna

Gisteravond kwamen we terug van een schitterende trektocht naar Annapurna Base Camp.
9 dagen genieten.

Wanneer we terug zijn in Nederland gooien we een klein foto-verslagje op het blog. Voor nu moet u genoegen nemen met een 1 foto.

De natuur is schitterend. Je moet je voorstellen dat de wandeling begint in de jungle, inclusief alle planten en dieren die daar bij horen. Naarmate je hoger kom veranderd de begroeing en de dieren die je ziet. En ondertussen komen die gigantisch hoge pieken steeds dichterbij! Totdat je er na 5 dagen midden in een aantal van de hoogtste bergtoppen van de Himalaya staat.
Ons einddoel was Annapurna Base Camp op 4200 meter hoogte. Deze plek wordt het Santuary genoemd(= het heiligdom), omdat je daar volledig omring bent met hoge bergtoppen, van minimaal 6000 meter en een aantal van meer dan 8000 meter.
Onnodig te vertellen dat de Himalaya niet meer voor staat met 16-0.

We hebben vier bijzondere dagen gevierd tijdens onze trek. Ali d'r verjaardag ( 8april), 6 maanden getrouwd (11 april) ,Pasen (12 april) en tot slot Nepali's nieuwjaar (13 april). In nepal is het nu iets van 2136 ofzo,... Viel dus een boel te vieren.

We hadden een prima gids en porter (dat betekend dat hij het grootste deel van onze bagage heeft gedragen).

Vandaag een dagje relaxt aan doen, en morgen gaan we wellicht naar Chitwan National Park om de boel af te sluiten. Daar zijn tijgers, neushoorns en olifanten te vinden,.. Ali ziet er naar uit om te baden met de olifanten. Dat schijnt een topervaring te zijn. Zolang ze niet boven op haar gaan liggen vind ik het prima.

Dan toch nog 1 laatste foto. Beetje reclame voor 015 Board and Lifestyle


maandag 6 april 2009

Emmers

Elke keer wanneer ik in Katmandhu op straat ben viel het mij op dat er zoveel winkels zijn waar ze emmers verkopen. Een heleboel emmers.
Gister waren we weer terug in Kathmandu en daar verbleven we bij een vriendin van Ali d'r ouders. Gisteravond vertelde ze ons hoe het douchen in zijn werk gaat. Je gaat in een grote emmer staan om zoveel mogelijk water op te vangen. Dat water kan je dan weer gebruiken om door te spoelen, maar alleen als dat echt nodig is. Daarvoor gebruiken ze de volgende regel. "is het yellow? Let it mellow? Is it brown? Let it drown." Lachen!
Er is een gigantisch water tekort in kATHMANDU. De waterspiegel daalt, populatie stijgt. Dat leverd problemen op. Verder is er een tekort aan electriciteit dus dat betekend maximaal 4 x 2 uur electriciteit op een dag. Ik kom dus steeds te laat om iets op te laden. Telefoon leeg, batterijen camera ook leeg,... Ach wel zo rustig.

Afgelopen weekend was erg mooi in Nagaknot. 2000 meter hoogte, maar nog steed geen himalaya gezien. Te mistig. Lonely Planet verteld dat de kans klein is om in deze tijd van het jaar op die plek een zicht op de Himalaya te missen. Ons is het gelukt. 1-0 voor de Himlaya,... of is het al 16-0?
Het was daar verder wel prachtig. In de bergen met terassen voor veschillende gewassen. Diep in het dal schitterende groene terassen en een heleboel verschillende vogels. Een van onze reisgenoten is een Zuid-Afrikaan die helemaal in het vogelspotten zit. Ultiem Nerd-alert zou je zeggen,.. maar het stiekum erg leuk. Allerlei kleuren vogels gezien. En een luipaard (de engelse leopard). Welliswaar niet in het wild. Een lokale boer had er een gevangen en bewaard die nu als atractie. Wat een mooi beest, die leeft hier in het wild. Verder hebben we Martins gezien, een kruising tussen een aap en een kangoeroe. Overigens ben ik de enige die er geeneen heeft gezien,,... Op een of andere manier krijg ik het gevoel dat ik regelmatig wat mis in Nepal,... 1-0 voor de Martins.
Waarschijnlijk wordt er op gespaard voor een prachtige tocht naar de Annapurna. ONze gids wacht ons op op het vliegveld van Pokhra en vandaar gaan we de bergen in. Mits ik daar ergens een keer op een cybercafe stuit is dit dus echt het laatste bericht.
Morgen is Ali jarig,.. misschien tracteer ik haar op een lekkere beker Yak melk. Eigenlijk Nak-melk, want de vrouwelijke Yak heet een Nak,..

Gister was het een beetje spannend of we wel naar het vliegveld zouden kunnen. Er was een BAN,.. dat doen bepaalde partijen om de regering iets af te dwingen. Ze zijn niet zo blij met de Maoisten die de laatste schietgrage Koning het land uit hebben gezet. Die koning had zijn hele familie doodgeschoten om zo wat plaats vrij te maken voor zijn eigen koninklijke billen op de koninklijke troon. Hij was behoorlijk corrupt, dus iedereen was wel blij met een verandering. Maar de maoisten zijn net zo corrupt.
De ban doen ze handig. Ze laten al het openbare en taxi-vervoer weten dat als ze wel rijden, hun ruiten in slaan,... Dus niemand rijdt. Het was onzeker of de BAN vandaag was opgeheven dus we waren vroeg op, om eventueel voorbereid te zijn op een hele lange wandeling met zware bagage door een warme stad met een boel smog.
Wat een opluchting om taxi's te zien rijden. Dit keer niet afgezet door de taxi-chauffeur. 1-0 voor Ewout en Ali

WE gaan zo boarden, dus het verhaal is uit voor vandaag.

GRoetjes

Daar

zaterdag 4 april 2009

Cursus over,

Laat ik de spanningsboog meteen maar breken,.. nog steeds himalaya gezien. Het zou echter zo maar kunnen dat daar morgen verandering in Komt.
Bing Fryer is Filipijnse getrouwd met een Amerikaan en ze wonen met hun gezin in Nepal. Vele jaren geleden gingen ze het zendingsveld in,.. op 1 voorwaarden. Haar man moset zweren dat ze hem nooit, maar dan ook nooit in het openbaar zou laten spreken.
Gisteravond hadden we onze eindavond met certificaat uitreiking. Bing stond tegenover de hele groep haar verhaal te houden. En een goed verhaal!
Een van de dingen waar ik enthousiast over ben. Ik heb mensen zien groeien in zelfvertrouwen over de afgelopen twee weken. Niet alleen in spreken, maar ook in hun managament vaardigheden en public relations. De afgelopen twee dagen lag de aandacht vooral op het trainings vaardigheden. We hebben met een prima format gewerkt om workshops te geven. Voelt bijna als 'cheaten',... te eenvoudig voor woorden. Dit helpt je werkelijk om een goede workshop van 30-45 minuten in elkaar te zetten binnen een half uur of een uur. De sleutel is dat je bij een goede workshop het publiek nooit iets verteld wat ze zelf al weten. Dat betekend dat je je vooral voorbereid op heel goede vragen stellen in plaats van hele goede antwoorden te hebben. Daar staan een aantal stappen voor, die we hebben doorgewerkt en in de praktijk hebben gebracht.

Opnieuwe schitterende verhalen gehoord. Eentje is van Yjoti. Een Nepalese voorganger. Hij komt oorspronkelijk uit het afgelegen Westen van Nepal. zijn Vader was stamhoofd. Het gezin werd chrtistelijk in een periode waar dat verboden was in Nepal. Ze werden door het dorp uitgekotst en belanden met het hele gezin in de gevangenis. Yjoti was pas 11, dus werd na een tijdje vrijgelaten, maar geen school in de omgeving wilde hem meer hebben. Hij is op zichzelf naar Katmandhu gegaan en heeft daar een deel van zijn opleiding afgemaakt. Later toen hij voorganger van een kerk werd (hij leidt nu 46 kerken over Nepal en jaarlijks komt er 1 bij), is hij terug gegaan naar zijn dorp om hen te vertellen waarom hij Jezus volgt. Tijdens 1 an de maaltijden werd hij vergiftigd. Hij stierf echter niet,.. dat werd een doorbraak in het dorp, dat moest een God zijn waar ze meer over wilde weten. Zijn vader is nu de voorganger in de kerk in dat dorp, hetzlefde dorp wat hem in de gevangenis heeft doen belanden, zijn gezin had afgepakt, zijn geld en zijn huis had afgepakt.

Vandaag de gids besteld voor onze trek naar het Anapurna Basecamp. Een van de deelnemers van de cursus heeft dat voor ons geregeld. Zijn zus heeft een trekking agency en op deze manier kregen we de beste prijs, omdat we nu niet hoeven te onderhandelen. Heerlijk vind ik dat, want ik heb er een bloedhekel aan.
Ali is er goed in, geeft geen krim p en loopt gewoon weg, uiteindelijk krijgt ze de prijs die ze wil.
Ik ben veel te slap,.. denk al gauw van 'ach,.. die vent, misschien heeft hij wel gelijk, Zijn gezin is er inderdaad vast heel slecht aan toe en ik ben inderdaad zijn eerste klant van de dag enzo,.... ' En ten slotte bednke ik me dat hij toch ook wel wat mag verdienen,... Met het resultaat dat ik tot beste vriend wordt bekroond nadat ik betaald heb en veel zegen mee krijg.
Ik denk dat ze inmiddels mijn foto in Katmandu verspreid hebben,.. zodra ik in de winkel kom worden alle prijzen verdubbeld, omdat deze westerse man goed voor de inkomsten is. Hij trapt overal in,...

Morgenochtend gaan Ali, mijn schoonvader en, schoonmoeder en ik naar Narkogot (of zoiets,.. ) ligt buiten Katmandhu in de bergen.
Daarrrr zou het moeten gebeuren,.. ze vertellen dat daar de kans groot is om de himalaya te zien.
We blijven daar twee dagen, gaan dan terug naar Katmandu om dan dinsdagochtend naar Pokrha te vliegen.

Kan goed zijn dat het er dan voorlopig niet meer van komt om een blog te plaatsen.

Tot zover de doldrieste avonturen in Nepal,... Wij gaan hier zo pitten, jullie lopen iets van 5 en drie kwartier achter,...