De cursus bevalt me inmiddels meer dan goed. Ik leer hier echt goede dingen. Morgen heb ik compleet P.R. plan klaar om de kerken in Delft goed bij ons werk te betrekken. En dat met zinnige input van mensen die veel ervaring hebben, maar vooral een aantal tools die helpen om het in de toekomst goed te doen. VAnmorgen hadden we een stuk van de management-module en daar heb ik veel geleerd over delegeren. Pijnlijk tegelijkertijd als ik denk aan de keren dat ik rampzalig tot slecht heb gedelegeerd. Gerard, Gideon,.. vergeef me ;-),.. ja Lian, Ronald,.. Laurens,.. jullie ook,.. vergeef me :-)
Van te voren had ik gedacht dat de communicatie-module allemaal gesneden koek voor me zou zijn. Nnu is het zo dat het niet met nieuwe dingen op komt, het meeste doe ik al,.. maar het geeft wel heel goede modellen over hoe je een goede presentatie in een standaard format in elkaar zet. Voor mij is spreken niet iets heel spannends of moeilijks, maar er zijn hier een aantal mensen op de cursus die dat elke keer moeten bekopen met zweetoksels en vlekken in de nek. Deze mensen staan nu met zelfvertrouwen voor de groep, omdat ze makkelijke en zinnige tools hebben gekregen.
Mijn spreken hoeft nu nooit meer ongestructureerd te zijn,.. zolang ik me hier een beetje aan houdt natuurlijk.
Met alle comunnicatie skills doe ik morgen een 12 minuten praatje die ons werk in Delft krachtig presenteert. Kind kan de was doen.
Verder blijf ik mooie verhalen en verdrietige verhalen horen.
Vanmorgen heb ik met Madan gesproken. Hij is een geboren Nepali Hindoe. Als jonge gozer ging hij naar India om geld te verdienen als kok. Hij kwam daar in aanraking met een pastor en werd christen. Toen hij thuis kwam lieten zjn ouders hem niet meer in het huis. Hij vindt een vrouw en besluit te trouwen met haar. Ze versturen 130 uitnodigingen voor het feest,.. maar er komen maar 30 mensen opdagen. Zijn vrouw is een dochter van een leprapatient,.. en dat is onrein, familie en vrienden komen niet en keuren het huwelijk af. Madan krijgt wekelijks doodsbedreigingen voor zijn vrouw, zijn kinderen en voor hemzelf van Hindoe's die het hem kwalijk nemen dat hij christen is geworden, we praten over een 5 jaar na dato.
Madan is echter een van de meest positieve personen die ik ben tegen gekomen. Ik heb een foto van hem,.. die stop ik later nog wel op de blog. Bewonderingswaardig en een fantastische gast om mee op te trekken.
De dagen zijn nog steeds lang met elk dagdelen onderdelen, inclusief huiswerk doen in de avonden, maar ik voel me lekker fit op het moment.
Elke dag leer ik de verschillende mensen beter kennen. Vandaag een kort gesprek gehad met Janet. Zij komt van Papoea Nieuw Gienea. Haar huis staat in het tropisch regenwoud, met uitzicht op een wit strand en blauwe zee EN goede golven!! Natuurlijk zijn we van harte uitgenodigd om langs te komen (dat zegt iedereen hier). Ali ziet het allemaal voor zich,.. ik ook,.. als ik het geld buiten overweging houd.
Nog 4 dagen. We gaan onze communicatie skills, P.R., relationele skills, management skills, tot een geheel breien. Morgen heb ik een interview met een van de leiders van een NGO in Nepal. Om P.R, te oefenen.
Verder met Doyl gesproken. Hij leidt trekking teams die boeken verkopen in de dorpjes in de Himalaya die bijna nooit buitenlanders zien. Je hoort de meest fanataastische verhalen, maar ook heel droevige situaties. Klintk idylisch om daar te wonen,.. maar zitten donkere kanten aan.
Ik ga met hem om de tafel zitten. Hij zou dolgraag een team uit Nederland ontvangen om een twee weekse trek te doen door de Himalaya, het is een onderdeel van OM, je wandeld door de Himalaya, praat met de bewoners, helpt ze waar je kan, verkoopt boeken (die zijn heeeeeel goedkoop) en bidt met ze als ze daar behoefte aan hebben. Een levensverandere ervaring. Als je er nu al zin in hebt,.. laat het me weten. Kost wat vakantie dagen, maar zoals ik al zei, veranderd levens van anderen en jouw leven voor goed.
Tot zover het recalame blok.
Nog steeds de Himalaya niet gezien,... blijft mistig.
p.s.: Bart bedankt voor je berichtje :-)
dinsdag 31 maart 2009
zondag 29 maart 2009
Life management plan
Gisterochtend zijn we begonnen aan ons LMP. Klinkt groot, is het ook wel een beetje, maar is vooral leuk om aan te beginnen. De eerste sessie was over dromen. Schrijf eens een aantal dromen op die uit zijn gegekomen, en schrijf daarna eens dromen op die je nog steeds hebt. Mijn blaadje zat al binnen 10 minuten propvol, maar er zijn ook mensen die dit nog nooit eerder hebben gedaan. Sommige vinden het simpelweg heel moeilijk om te dromen. Daarna deelde we wat dromen met elkaar. Ik had daarbij een gesprek met David Moses,.. een man uit India. Zijn droom is: 'Ik zou graag bij mijn vrouw willen wonen,....' Zij hebben zo weinig geld dat zijn vrouw in een stad een heel eind verderop (afstanden in India gaan eerder in dagen dan de piet lut afstanden in nederland) moet werken. Zo waren er nog wel wat dromen, die me duidelijk maakte dat ik zo veel makkelijker kan dromen, omdat ik al zoveel heb.
David had nog een ander verhaal over hoe Jezus hem letterlijk van dood heeft gered. Maar dat vertel ik een andere keer.
De rest van het plan is een gevolg uit een aantal andere oefeningen, zoals hoe je er nu voorstaat, welke doelen je wilt stellen, doelen die je over 1 jaar wilt bereiken, een brief die je schrijft over jezelf, 7 jaar van nu verwijderd, om uiteindelijk een mission-statement te maken over waar je voor bestaat/leeft.
Grote woorden, een uitdaging. Mijn eerste reactie is om dit soort dingen liever niet op papier te zetten, dan kan ik nog lekker alle andere kanten op. Maar goed zoals ik al eerder zei,... ik heb me voorgenomen om overal aan mee te doen en deze dus ook. Trouwens ik geloof absoluut dat dit een toffe uitdaging is.
Dromen die opgeschreven worden hebbn 50% meer kans om uit te komen, blijkt. Dat is hetzelfde met doelen die je opschrijft.
Uit onderzoek blijkt verder dat mensen die doelen stellen doorgaans langer leven. Een van onze deelnemers kent een man die na 8 unversiteitsdiploma's op zak te hebben op zijn 80ste besloot wiskunde te gaan studeren, omdat hij er van overtuigd was dat er een link moest zijn tussen wiskunde en het vertalen van talen. Verder had hij op zijn 80 ste een 10 jarenplan in elkaar gezet met doelen en visie voor de komende 10 jaar. Deze man is uiteindelijk 94 geworden. En het was geen saaie drol,..
Vandaag is het solitude dag,... een goede dag, maar ik had me er iets anders bij voorgesteld. Ik heb geslapen tot 10 uur,... 1 uur wakker,.. weer in slaap gevallen,.. geluncht,... weer in slaap gevallen,... geprobeerd een beetje te reflecteren,.. niet gelukt,.. weer in slaap gevallen,... en ik zit nu te dineren met een bakkie cappucino. Afgelopen nacht voor het eerst goed geslapen en mijn longen gaan het een beetje beter doen, dus ik denk dat mijn lichaam dacht dat het een goed moment was om in te halen. Van de wandeling in het natuurpark is niks terecht gekomen.
Stilte zoeken is lastig geworden. Gisteravond hoorde ik een stukje over een man die voor zijn beroep natuurgeluiden opneemt (vat dit niet verkeerd op :-) ). 10 jaar geleden had hij 20 uur opnamen nodig om geluid op te nemen zonder storing, zoals vliegtuigen, auto's enz. Nu heeft hij 2000 uur aan opnamen nodig om hetzelfde effect te bereiken. En dit zijn de geluiden waar we niet eens voor kiezen. Verder bestaat er ook nog eens zoiets als visueel geluid,.. de hele tijd input: in je oren in je ogen in je hoofd.
Op de eerste dag van de cursus had ik geblogt dat het programma wat kinderachtig is, dat valt de rest van de tijd wel mee. Ik vermaak me eigenlijk prima op wat trage momenten na,.. maar daar klaag ik niet over, want verder is de training intensief genoeg.
Ondertussen hoor ik steeds meer levensverhalen van mensen die aan de cursus meedoen. Echt bijzonder om te horen.
David had nog een ander verhaal over hoe Jezus hem letterlijk van dood heeft gered. Maar dat vertel ik een andere keer.
De rest van het plan is een gevolg uit een aantal andere oefeningen, zoals hoe je er nu voorstaat, welke doelen je wilt stellen, doelen die je over 1 jaar wilt bereiken, een brief die je schrijft over jezelf, 7 jaar van nu verwijderd, om uiteindelijk een mission-statement te maken over waar je voor bestaat/leeft.
Grote woorden, een uitdaging. Mijn eerste reactie is om dit soort dingen liever niet op papier te zetten, dan kan ik nog lekker alle andere kanten op. Maar goed zoals ik al eerder zei,... ik heb me voorgenomen om overal aan mee te doen en deze dus ook. Trouwens ik geloof absoluut dat dit een toffe uitdaging is.
Dromen die opgeschreven worden hebbn 50% meer kans om uit te komen, blijkt. Dat is hetzelfde met doelen die je opschrijft.
Uit onderzoek blijkt verder dat mensen die doelen stellen doorgaans langer leven. Een van onze deelnemers kent een man die na 8 unversiteitsdiploma's op zak te hebben op zijn 80ste besloot wiskunde te gaan studeren, omdat hij er van overtuigd was dat er een link moest zijn tussen wiskunde en het vertalen van talen. Verder had hij op zijn 80 ste een 10 jarenplan in elkaar gezet met doelen en visie voor de komende 10 jaar. Deze man is uiteindelijk 94 geworden. En het was geen saaie drol,..
Vandaag is het solitude dag,... een goede dag, maar ik had me er iets anders bij voorgesteld. Ik heb geslapen tot 10 uur,... 1 uur wakker,.. weer in slaap gevallen,.. geluncht,... weer in slaap gevallen,... geprobeerd een beetje te reflecteren,.. niet gelukt,.. weer in slaap gevallen,... en ik zit nu te dineren met een bakkie cappucino. Afgelopen nacht voor het eerst goed geslapen en mijn longen gaan het een beetje beter doen, dus ik denk dat mijn lichaam dacht dat het een goed moment was om in te halen. Van de wandeling in het natuurpark is niks terecht gekomen.
Stilte zoeken is lastig geworden. Gisteravond hoorde ik een stukje over een man die voor zijn beroep natuurgeluiden opneemt (vat dit niet verkeerd op :-) ). 10 jaar geleden had hij 20 uur opnamen nodig om geluid op te nemen zonder storing, zoals vliegtuigen, auto's enz. Nu heeft hij 2000 uur aan opnamen nodig om hetzelfde effect te bereiken. En dit zijn de geluiden waar we niet eens voor kiezen. Verder bestaat er ook nog eens zoiets als visueel geluid,.. de hele tijd input: in je oren in je ogen in je hoofd.
Op de eerste dag van de cursus had ik geblogt dat het programma wat kinderachtig is, dat valt de rest van de tijd wel mee. Ik vermaak me eigenlijk prima op wat trage momenten na,.. maar daar klaag ik niet over, want verder is de training intensief genoeg.
Ondertussen hoor ik steeds meer levensverhalen van mensen die aan de cursus meedoen. Echt bijzonder om te horen.
vrijdag 27 maart 2009
Nog geen berg gezien!
Inmiddels een week in Nepal. We zitten vlakbij de bergen hier aan de Noordkant van de stad, maar er zijn geen bergen te zien. Het loopt hier tegen het einde van het droge seizoen en dat betekend dat er veel stof in de lucht hangt, daarnaast is Katmundu een van de meest vervuilde steden in Azie. Door stof en smog is er geen bergtop te bekennen.
We proberen de omgeving wat te verkennen, maar daar is bijna geen tijd voor vanwege het schema van de cursus. ochtend, middag- en avondprogramma,... En daar tussen in heb ik vooral zin om effe niks te doen. Dus dat sparen we op tot na de cursus.
De LMC cursus is tof. Een aantal modules zijn erg goed, met name de modules over Communicatieve vaardigheden, PR en Management.
Het toffe van deze cursus is dat je alles direct in de praktijk brengt.
Zo langzamerhand beginnen de puzzelstukjes van de verschillende modules in elkaar te vallen.
Daarnaast zijn hier een boel interessante deelnemers. Mensen die in China de bijbel in een van de vele talen van het Chinees vertalen. Pakistani, die een kerk leiden en daar de vervolging meemaken. Een Nepali die in 10 jaar tijd zijn kerk van 1 kerk naar 46 kerken heeft zien groeien. Een vrouw die haar hele leven al met Tibetanen op trekt en daar alles voor heeft opgegeven. Een boel interessante verhalen en mensen van over heel Oost en Zuid-Oost Azie.
Een aantal deelnemers proberen me wat bekend te maken met culturele gewoontes in India. Zoals het heen en weer wiegen van je hoofd als je JA bedoeld. Wij zouden dat opvatten als,.. 'mwhaaa nou eigenlijk niet zo',.. hier dus een volmondig ja.
Komende twee dagen gaan we werken aan een Life Management PLan. Een plan waarin we doelen stellen op alle gebieden van ons leven. Niet iets waar je normaal gesproken eens twee dagen voor gaat zitten. Als afsluiter hebben we zondag een dag van 'Solitude'. Een dag in je eentje in de stilte om na te denken en te overdenken. Ik denk dat ik het nabijgelegen Nationaal Park in ga met wat eten en drinken, om een dag na te denken, te bidden en van de natuur te genieten.
De gezondheid is een aandachtspunt, ik ben gelukkig een van de weinige die nog niet aan de diaree is geweest, daar staat echter tegenover dat ik flink last van mijn longen heb. Veel hoesten en dat gaat ten kosten van de nachtrust,.. en van die van Ali.
Mooie quote
Iemand die zijn geld verliest: Verliest niks
Iemand die zijn gezondheid verliest: Verliest iets
Iemand die zijn integriteit verliest: VERLIEST ALLES
(billy graham)
We proberen de omgeving wat te verkennen, maar daar is bijna geen tijd voor vanwege het schema van de cursus. ochtend, middag- en avondprogramma,... En daar tussen in heb ik vooral zin om effe niks te doen. Dus dat sparen we op tot na de cursus.
De LMC cursus is tof. Een aantal modules zijn erg goed, met name de modules over Communicatieve vaardigheden, PR en Management.
Het toffe van deze cursus is dat je alles direct in de praktijk brengt.
Zo langzamerhand beginnen de puzzelstukjes van de verschillende modules in elkaar te vallen.
Daarnaast zijn hier een boel interessante deelnemers. Mensen die in China de bijbel in een van de vele talen van het Chinees vertalen. Pakistani, die een kerk leiden en daar de vervolging meemaken. Een Nepali die in 10 jaar tijd zijn kerk van 1 kerk naar 46 kerken heeft zien groeien. Een vrouw die haar hele leven al met Tibetanen op trekt en daar alles voor heeft opgegeven. Een boel interessante verhalen en mensen van over heel Oost en Zuid-Oost Azie.
Een aantal deelnemers proberen me wat bekend te maken met culturele gewoontes in India. Zoals het heen en weer wiegen van je hoofd als je JA bedoeld. Wij zouden dat opvatten als,.. 'mwhaaa nou eigenlijk niet zo',.. hier dus een volmondig ja.
Komende twee dagen gaan we werken aan een Life Management PLan. Een plan waarin we doelen stellen op alle gebieden van ons leven. Niet iets waar je normaal gesproken eens twee dagen voor gaat zitten. Als afsluiter hebben we zondag een dag van 'Solitude'. Een dag in je eentje in de stilte om na te denken en te overdenken. Ik denk dat ik het nabijgelegen Nationaal Park in ga met wat eten en drinken, om een dag na te denken, te bidden en van de natuur te genieten.
De gezondheid is een aandachtspunt, ik ben gelukkig een van de weinige die nog niet aan de diaree is geweest, daar staat echter tegenover dat ik flink last van mijn longen heb. Veel hoesten en dat gaat ten kosten van de nachtrust,.. en van die van Ali.
Mooie quote
Iemand die zijn geld verliest: Verliest niks
Iemand die zijn gezondheid verliest: Verliest iets
Iemand die zijn integriteit verliest: VERLIEST ALLES
(billy graham)
maandag 23 maart 2009
Nat tot op de onderbroek en andere dingen
Vandaag is de tweede dag van de training.
Ik zit buiten aan de ontbijttafel, tussen de tropische bomen en fluitende vogeltjes met een kop koffie. Over een half uur begint dag twee van de training.
Afgelopen weekend was een vrij weekend, dus ik nam de gelegenheid om naar het National Park te lopen hier in de buurt. Een wandeling van twee kilometer de berg op.
Nu moet je weten dat het hier dry-season is. Het heeft sinds september geen milimeter geregend. De moesson regens worden in april verwacht.
Maar wie denk je dat de eer heeft gehad om het eerste voorproefje te krijgen van tropische regen van 2009?? Juist,.. ik. Het heeft maximaal een kwartier geregend, of beter gezegd gestortregend!!
Misschien herrinner je je nog die douches die ze in het scheikunde lokaal hebben? Zo voelt die regen daar, heel veel tegelijk. Dus ik moest twee kilometer terug lopen met tot op de onderbroek natte kleren.
Vlakbij ons hotel is een belangrijk aanbiddingsoord voor Hindoes, Budhanikantil. De liggende Vishnu, die geboort geeft aan Brahma. Heel apart om te zien dat mensen dit aanbidden. Het is een liggende standbeel gemaakt uit 1 stuk steen. Knap werk al zeg ik het zelf. De truc is om geld bij Vishnu in zijn kruis te mikken, precies onder zijn rokje, en dat leverd wat zegeningen op. Daarna sla je op een bel, om het geheel af te maken. Spannende rituelen,... Ik ben blij met een levende God die overal is, die aan mij geeft in plaats offers van mij vraagt.
Tot slot in het centrum van Katmandhu geweest. Barst daar van de tempels en mooie plekken, en tegelijk ongeloofelijk vies. Stoffig en het verkeer maakt het nog erger. Ik heb in geen jaren geen asthma gehad, maar mij longen piepen nu al twee dagen! Een van de cursus genoten heeft ventolyn, dus die ga ik vandaag maar eens aan zuigen.
Gister dus de eerste cursusdag. Onderdelen als biblical relationships, communicating, vision-vorming. Allemaal eerste stappen. sommige onderdelen zijn echt goed, sommige vind ik wat kinderachtig,.. maar ik heb mezelf beloofd (en Ali ook overigens,..) om positief er in te staan en niet te snel kritisch te gaan zitten zijn. Sowieso interessant om samen te werken met met mensen uit China, pakistan, bangladesh, india, nepal, ,amerika, canada, maleisie, engeland, nederland, frankrijk en tsjechie! En ik ken inmiddels alle 36 namen al! Een trucje dat we op de cursus hebben geleerd.
Tot laterrrrr
Ik zit buiten aan de ontbijttafel, tussen de tropische bomen en fluitende vogeltjes met een kop koffie. Over een half uur begint dag twee van de training.
Afgelopen weekend was een vrij weekend, dus ik nam de gelegenheid om naar het National Park te lopen hier in de buurt. Een wandeling van twee kilometer de berg op.
Nu moet je weten dat het hier dry-season is. Het heeft sinds september geen milimeter geregend. De moesson regens worden in april verwacht.
Maar wie denk je dat de eer heeft gehad om het eerste voorproefje te krijgen van tropische regen van 2009?? Juist,.. ik. Het heeft maximaal een kwartier geregend, of beter gezegd gestortregend!!
Misschien herrinner je je nog die douches die ze in het scheikunde lokaal hebben? Zo voelt die regen daar, heel veel tegelijk. Dus ik moest twee kilometer terug lopen met tot op de onderbroek natte kleren.
Vlakbij ons hotel is een belangrijk aanbiddingsoord voor Hindoes, Budhanikantil. De liggende Vishnu, die geboort geeft aan Brahma. Heel apart om te zien dat mensen dit aanbidden. Het is een liggende standbeel gemaakt uit 1 stuk steen. Knap werk al zeg ik het zelf. De truc is om geld bij Vishnu in zijn kruis te mikken, precies onder zijn rokje, en dat leverd wat zegeningen op. Daarna sla je op een bel, om het geheel af te maken. Spannende rituelen,... Ik ben blij met een levende God die overal is, die aan mij geeft in plaats offers van mij vraagt.
Tot slot in het centrum van Katmandhu geweest. Barst daar van de tempels en mooie plekken, en tegelijk ongeloofelijk vies. Stoffig en het verkeer maakt het nog erger. Ik heb in geen jaren geen asthma gehad, maar mij longen piepen nu al twee dagen! Een van de cursus genoten heeft ventolyn, dus die ga ik vandaag maar eens aan zuigen.
Gister dus de eerste cursusdag. Onderdelen als biblical relationships, communicating, vision-vorming. Allemaal eerste stappen. sommige onderdelen zijn echt goed, sommige vind ik wat kinderachtig,.. maar ik heb mezelf beloofd (en Ali ook overigens,..) om positief er in te staan en niet te snel kritisch te gaan zitten zijn. Sowieso interessant om samen te werken met met mensen uit China, pakistan, bangladesh, india, nepal, ,amerika, canada, maleisie, engeland, nederland, frankrijk en tsjechie! En ik ken inmiddels alle 36 namen al! Een trucje dat we op de cursus hebben geleerd.
Tot laterrrrr
vrijdag 20 maart 2009
Aangekomen in Nepal (21 maart)
Een paar uur geleden zijn Ali en ik geland op Katmandu airport. We werden direct opgepikt en naar onze accomadatie voor de komende twee weken gebracht. in dat kleine half uurtje rijden al zoveel gezien. Tempels,.. mooie mensen, verschillende mensen, hoge bergen, vieze straten, bijzonder borden langs de weg, mooie huizen, kleine tentjes langs de snelweg,.. veel kleuren en nieuwe geuren.
Dit was ons reisschema
IJmuiden naar New-Castle (boot)
New-Castle Amsterdam (vliegtuig)
Amsterdam-Amsterdam (kapot vliegtuig)
Amsterdam-New Delhi (reserve vliegtuig)
New Delhi- Katmandhu (vliegtuig)
Zo gaat dat in zijn werk,.. dinsdagmiddag vertokken van Amsterdam naar IJmuiden,.. woensdag in New Castle met mijn schoonouders, potje gegloft (ging lekker) en 's nachts om 4 uur naar het vliegveld van New Castle vertrokken. Donderdagochten op Schiphol,.. en in het vliegtuig naar New Delhi, echter boven Oost-Duitstland krijgen we te horen dat de ventilatoren van een deel van het computersysteem stuk zijn. Dat is geen probleem met vliegen, maar wel met landen. De piloot keert om want landen in koud Nederland is beter dan landen in tropisch New-Delhi,... vanwege de koelingsproblemen dus,...
Wij weer terug naar Amsterdam en daar stond de vervangende 747 al klaar.
Ik had overigens nog nooit in zo'n kneiter van een vleigtuig gezeten. Wel plaatsjes van gezien enzo,.. maar wat zijn die dingen groot!
In New Delhi mochten we in de buisnessclass Lounge verblijven vanwege de vertraging. We hadden in eerste instantie een hotel geboekt vanwege onze 12 uur transfertijd,.. maar door de vertraging kwamen we pas om half vier 's nachts aan en dus had het hotel niet meer zo veel zin.
12 uur lokale tijd (het is inmiddels vrijdagmiddag) vlogen we naar Kathmandhu. Ik zat klaar om de toppen van de himalaya vanuit het vliegtuig te bewonderen,.... Echter een dikke mist heeft ons tot op heden het zicht op het dak van de aarde ontnomen.
In het vliegtuig naar Nepal een interessant gesprek gehad met een Indiase/Amerikaanse zakenman, die drie keer aan de dood is ontsnapt en zo een boeiende visie op het leven heeft ontwikkeld. Hij is nu zakenman en zanger. Dit laatste is zijn grote hobby en het geld wat hij daar mee verdiend gaat naar projecten om kinderen in India aan onderwijs te helpen. we hebben zijn cd-tje gekregen met handtekening!
Als laatste 'leg' van onze reis hebben we een half uur door Katmandhu gereden, richting ons mooie hotel. Daar zit ik nu aan de rand van het zwembad deze blog te schrijven op de laptop van mijn schoonvader.
Ik hoop de komende twee weken af en toe wat te posten,.. maar beloof niks. Houdt het spannend.
Tot slot een aardig acronym op egoisme, die we van de zakenman in het vliegtuig meekregen.
Egding
God
Out
Dit was ons reisschema
IJmuiden naar New-Castle (boot)
New-Castle Amsterdam (vliegtuig)
Amsterdam-Amsterdam (kapot vliegtuig)
Amsterdam-New Delhi (reserve vliegtuig)
New Delhi- Katmandhu (vliegtuig)
Zo gaat dat in zijn werk,.. dinsdagmiddag vertokken van Amsterdam naar IJmuiden,.. woensdag in New Castle met mijn schoonouders, potje gegloft (ging lekker) en 's nachts om 4 uur naar het vliegveld van New Castle vertrokken. Donderdagochten op Schiphol,.. en in het vliegtuig naar New Delhi, echter boven Oost-Duitstland krijgen we te horen dat de ventilatoren van een deel van het computersysteem stuk zijn. Dat is geen probleem met vliegen, maar wel met landen. De piloot keert om want landen in koud Nederland is beter dan landen in tropisch New-Delhi,... vanwege de koelingsproblemen dus,...
Wij weer terug naar Amsterdam en daar stond de vervangende 747 al klaar.
Ik had overigens nog nooit in zo'n kneiter van een vleigtuig gezeten. Wel plaatsjes van gezien enzo,.. maar wat zijn die dingen groot!
In New Delhi mochten we in de buisnessclass Lounge verblijven vanwege de vertraging. We hadden in eerste instantie een hotel geboekt vanwege onze 12 uur transfertijd,.. maar door de vertraging kwamen we pas om half vier 's nachts aan en dus had het hotel niet meer zo veel zin.
12 uur lokale tijd (het is inmiddels vrijdagmiddag) vlogen we naar Kathmandhu. Ik zat klaar om de toppen van de himalaya vanuit het vliegtuig te bewonderen,.... Echter een dikke mist heeft ons tot op heden het zicht op het dak van de aarde ontnomen.
In het vliegtuig naar Nepal een interessant gesprek gehad met een Indiase/Amerikaanse zakenman, die drie keer aan de dood is ontsnapt en zo een boeiende visie op het leven heeft ontwikkeld. Hij is nu zakenman en zanger. Dit laatste is zijn grote hobby en het geld wat hij daar mee verdiend gaat naar projecten om kinderen in India aan onderwijs te helpen. we hebben zijn cd-tje gekregen met handtekening!
Als laatste 'leg' van onze reis hebben we een half uur door Katmandhu gereden, richting ons mooie hotel. Daar zit ik nu aan de rand van het zwembad deze blog te schrijven op de laptop van mijn schoonvader.
Ik hoop de komende twee weken af en toe wat te posten,.. maar beloof niks. Houdt het spannend.
Tot slot een aardig acronym op egoisme, die we van de zakenman in het vliegtuig meekregen.
Egding
God
Out
dinsdag 17 maart 2009
Nepal here we come!
De komende 5 weken zitten Ali en ik in Nepal.
De eerste twee weken voor OM. We hebben daar een leiderschapstraining. LMC
Schijnt een briljante training te zijn die door verschillende zendingsorganisaties is ontwikkeld om het het leiderschapsniveau binnen de organisaties op een hoger niveau te krijgen.
De resternde 2,5 week (de andere halve week zit in heen- en terugreis) gaan we de Anapurnatrack lopen. We komen dan uit in het Anapurna Sanctuary. Je bent dan op 4200 meter hoogte en overal om je heen zie je pieken van rond de 8000 meter.
Als we tijd over hebben willen we nog naar Chitwan National Park gaan
Daarna terug naar huis,... Maar dat duurt nog even en in de tussentijd denk ik dat er niet heel veel geblogt gaat worden door mij. De andere kant van het verhaal is dat ik lekker nieuwe inspiratie op doe. Ali en ik willen lekker de tijd nemen om na te denken over de voorstellen die we van verschillende kanten hebben gehad voor na de zomervakantie.
Tot over 5 weken,... (of iets eerder als ik inspiratie en internet heb,.... )
p.s.: al onze bezoekplekken in Nepal zijn klikbaar, dus kijk even mee!
De eerste twee weken voor OM. We hebben daar een leiderschapstraining. LMC
Schijnt een briljante training te zijn die door verschillende zendingsorganisaties is ontwikkeld om het het leiderschapsniveau binnen de organisaties op een hoger niveau te krijgen.
De resternde 2,5 week (de andere halve week zit in heen- en terugreis) gaan we de Anapurnatrack lopen. We komen dan uit in het Anapurna Sanctuary. Je bent dan op 4200 meter hoogte en overal om je heen zie je pieken van rond de 8000 meter.
Als we tijd over hebben willen we nog naar Chitwan National Park gaan
Daarna terug naar huis,... Maar dat duurt nog even en in de tussentijd denk ik dat er niet heel veel geblogt gaat worden door mij. De andere kant van het verhaal is dat ik lekker nieuwe inspiratie op doe. Ali en ik willen lekker de tijd nemen om na te denken over de voorstellen die we van verschillende kanten hebben gehad voor na de zomervakantie.
Tot over 5 weken,... (of iets eerder als ik inspiratie en internet heb,.... )
p.s.: al onze bezoekplekken in Nepal zijn klikbaar, dus kijk even mee!
maandag 16 maart 2009
Wajong verhaal
Gisteravond een gesprek gehad met een van onze Antilliaanse bezoekers. Laten we hem vandaag Gregory noemen. (niet zijn echte naam ;-) )
Gregory verteld me dat hij bijna 18 is en dat hij dan meteen zijn rijbewijs wil halen. Ik vraag hem of hij daar al voor gespaard heeft,... logische vraag toch?
"Nee joh! Ik heb geen geld ik leef van een Wajong uitkering." (rood is Gregory)
"een uitkering? je functioneerd toch goed?"
"Nee swa,.. ik kan niet aan werk komen, en als ik werk heb duurt het altijd maar twee weken, en dan lig ik er al weer uit,.. ik ben niet geschikt voor werken!"
"Waarom lig je er al na twee weken uit dan?"
" Ik kan niet op tijd komen"
"Wat?!!!"
"Ja swa,.. ik doe altijd eerst belangrijke dingen en dan ga ik naar het werk,..."
Mijn klomp bereekt,... Het gaat hier echt om een redelijk gezonde jongen, die overigens WEL op tijd kan komen bij het trainen van de brassband.
Hij geeft ook toe dat het een geval van prioriteit gaat. Werken vindt hij gewoon weg niet belangrijk.
Deze gozer heeft zo een heel grote kans om keihard te mislukken,.... en heeft al bijna de volwassen leeftijd bereikt.
Met hem gaan we proberen in gesprek te komen, maar dat is niet makkelijk als het over dit soort dingen gaat.
Verbazingwekkend en triets tegelijk. En dit is bepaald niet de enige jongere . Hoe motiveer je ze? Daar gaan we weer naar op zoek.
Gregory verteld me dat hij bijna 18 is en dat hij dan meteen zijn rijbewijs wil halen. Ik vraag hem of hij daar al voor gespaard heeft,... logische vraag toch?
"Nee joh! Ik heb geen geld ik leef van een Wajong uitkering." (rood is Gregory)
"een uitkering? je functioneerd toch goed?"
"Nee swa,.. ik kan niet aan werk komen, en als ik werk heb duurt het altijd maar twee weken, en dan lig ik er al weer uit,.. ik ben niet geschikt voor werken!"
"Waarom lig je er al na twee weken uit dan?"
" Ik kan niet op tijd komen"
"Wat?!!!"
"Ja swa,.. ik doe altijd eerst belangrijke dingen en dan ga ik naar het werk,..."
Mijn klomp bereekt,... Het gaat hier echt om een redelijk gezonde jongen, die overigens WEL op tijd kan komen bij het trainen van de brassband.
Hij geeft ook toe dat het een geval van prioriteit gaat. Werken vindt hij gewoon weg niet belangrijk.
Deze gozer heeft zo een heel grote kans om keihard te mislukken,.... en heeft al bijna de volwassen leeftijd bereikt.
Met hem gaan we proberen in gesprek te komen, maar dat is niet makkelijk als het over dit soort dingen gaat.
Verbazingwekkend en triets tegelijk. En dit is bepaald niet de enige jongere . Hoe motiveer je ze? Daar gaan we weer naar op zoek.
zondag 15 maart 2009
LOGOS HOPE
In de afgelopen drie dagen heb ik 3 keer mogen spreken op het schip van OM, de Logos Hope.
Hij ligt nu te dobberen in de haven van Scheveningen.
Het was een interessante ervaring, want de bemanning van het schip is op dit moment van alles aan het uitvinden. Ik had voornamelijk te maken met het programma-team. Wat nu dus voor het eerst programma's in elkaar zet.
het programma team van vrijdagavond werkte niet zo heel erg goed. De avond was wat saai, weinig FUN-elementen erin.
Zaterdagavond zat wel leuk in elkaar, maar duurde wat te lang.
Ik heb zelf erg genoten van zaterdagavond, tijdens het spreken.
het is me zowaar gelukt wat structuur in aan te brengen, het was lachen en er zat goede diepgang in.
Het thema was "out of the box" met Jezus, daar heb ik maar "out of the boat met Jezus" van gemaakt.
We lazen het verhaal van Petrus die uit de boot stapt en Jezus tegemoet loopt.
Na dit verhaal vroeg ik uit het niets: "wie wil er als vrijwilliger naar voren komen". Er kwam een tijdje lang niemand,... mensen wezen anderen aan,... langer gewacht,.. en toen kwam er 1 gozer naar voren. Toen hij vooraan was feliciteerde ik hem van harte! Je hebt 15 euro aan boeken gewonnen!
Deze gozer had een risco genomen, dat de rest van de zaal niet zag zitten, was naar voren gekomen en werd beloond.
De rest van de zaal baalde een beetje,... Als ik dat had gewete!
Ik denk dat de overige 11 discipelen dezelfde reactie hadden toen ze zagen dat Petrus WEL over het water kon lopen.
Petrus geloofde in Jezus,.. en wandelde over het water. DAt moet een boost geweest zijn voor het vertrouwen van Petrus in Jezus, en dat moet ook een boost geweest zijn voor het vertrouwen in Jezus voor de andere discpelen.
Als ze terug in de boot zijn zeggen ze dan ook: " U bent ECHT de Zoon van GOD"
Effect van handelen en wandelen vanuit geloof!
Hij ligt nu te dobberen in de haven van Scheveningen.
Het was een interessante ervaring, want de bemanning van het schip is op dit moment van alles aan het uitvinden. Ik had voornamelijk te maken met het programma-team. Wat nu dus voor het eerst programma's in elkaar zet.
het programma team van vrijdagavond werkte niet zo heel erg goed. De avond was wat saai, weinig FUN-elementen erin.
Zaterdagavond zat wel leuk in elkaar, maar duurde wat te lang.
Ik heb zelf erg genoten van zaterdagavond, tijdens het spreken.
het is me zowaar gelukt wat structuur in aan te brengen, het was lachen en er zat goede diepgang in.
Het thema was "out of the box" met Jezus, daar heb ik maar "out of the boat met Jezus" van gemaakt.
We lazen het verhaal van Petrus die uit de boot stapt en Jezus tegemoet loopt.
Na dit verhaal vroeg ik uit het niets: "wie wil er als vrijwilliger naar voren komen". Er kwam een tijdje lang niemand,... mensen wezen anderen aan,... langer gewacht,.. en toen kwam er 1 gozer naar voren. Toen hij vooraan was feliciteerde ik hem van harte! Je hebt 15 euro aan boeken gewonnen!
Deze gozer had een risco genomen, dat de rest van de zaal niet zag zitten, was naar voren gekomen en werd beloond.
De rest van de zaal baalde een beetje,... Als ik dat had gewete!
Ik denk dat de overige 11 discipelen dezelfde reactie hadden toen ze zagen dat Petrus WEL over het water kon lopen.
Petrus geloofde in Jezus,.. en wandelde over het water. DAt moet een boost geweest zijn voor het vertrouwen van Petrus in Jezus, en dat moet ook een boost geweest zijn voor het vertrouwen in Jezus voor de andere discpelen.
Als ze terug in de boot zijn zeggen ze dan ook: " U bent ECHT de Zoon van GOD"
Effect van handelen en wandelen vanuit geloof!
donderdag 12 maart 2009
SLOW DANCE
SLOW DANCE
Have you ever watched kids
On a merry-go-round?
Or listened to the rain
Slapping on the ground?
Ever followed a butterfly's erratic flight?
Or gazed at the sun into the fading night?
You better slow down.
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't
last
Do you run through each day
On the fly?
When you ask How are you?
Do you hear the reply?
When the day is done
Do you lie in your bed
With the next hundred chores
Running through your head?
You'd better slow down
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't last.
Ever told your child,
We'll do it tomorrow?
And in your haste,
Not see his sorrow?
Ever lost touch,
Let a good friendship die
Cause you never had time
To call and say,'Hi'
You'd better slow down.
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't last.
When you run so fast to get somewhere
You miss half the fun of getting there.
When you worry and hurry through your day,
It is like an unopened gift.....
Thrown away.
Life is not a race.
Do take it slower
Hear the
music
Before the song is over.
(Geschreven door een 16 jarige meid, die aan het sterven was door kanker)
Have you ever watched kids
On a merry-go-round?
Or listened to the rain
Slapping on the ground?
Ever followed a butterfly's erratic flight?
Or gazed at the sun into the fading night?
You better slow down.
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't
last
Do you run through each day
On the fly?
When you ask How are you?
Do you hear the reply?
When the day is done
Do you lie in your bed
With the next hundred chores
Running through your head?
You'd better slow down
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't last.
Ever told your child,
We'll do it tomorrow?
And in your haste,
Not see his sorrow?
Ever lost touch,
Let a good friendship die
Cause you never had time
To call and say,'Hi'
You'd better slow down.
Don't dance so fast.
Time is short.
The music won't last.
When you run so fast to get somewhere
You miss half the fun of getting there.
When you worry and hurry through your day,
It is like an unopened gift.....
Thrown away.
Life is not a race.
Do take it slower
Hear the
music
Before the song is over.
(Geschreven door een 16 jarige meid, die aan het sterven was door kanker)
vrijdag 6 maart 2009
True Love
Mooi Lied,
Aanstaande zondag spreken bij een jongerengroep die op kamp is in Baarle Nassau.
Wellicht doe je aan bidden, wellicht geloof je wat er in dit nummer gezongen wordt. Dan zou ik je willen vragen om mee te bidden voor de dienst van zondagochtend. Dat jongeren De Liefde van God mogen proeven.
Dit lied is het thema van de dienst:
Aanstaande zondag spreken bij een jongerengroep die op kamp is in Baarle Nassau.
Wellicht doe je aan bidden, wellicht geloof je wat er in dit nummer gezongen wordt. Dan zou ik je willen vragen om mee te bidden voor de dienst van zondagochtend. Dat jongeren De Liefde van God mogen proeven.
Dit lied is het thema van de dienst:
zondag 1 maart 2009
Gestructureerd spreken
Eerder deze week schreef ik over de drol. Dan kom ik te krap in mijn tijd, terwijl er nog zoveel gedaan moet worden, inclusief een spreekbeurt op zondag. Het effect is dat ik dan het gevoel krijg dat ik in een korte tijd een spreekbeurt MOET maken en dat die natuurlijk aan de hoogste eisen moet voldoen. Je voelt de druk waarschijnlijk al op lopen,.. en er ontwikkeld zich een scenario dat klaar staat om falen in de hand te werken.
Deze week heb ik twee ochtenden vrij gemaakt om te werken aan de preek van deze ochtend. De eerste ochtend voelde als hierboven beschreven. Dan produceer je niks behalve een boel frustratie.
De tweede ochtend ging veel beter en werd ik enthousiast van de dingen die ik ontdekte. Aan het eind van die ochtend had ik echt het gevoel dat ik wel het een en ander over wilde brengen aan de gemeente van Christus in Alphen aan de Rijn Noord.
Vanmorgen heb ik die preek gedaan. Ik heb genoten van het preken , maar voelde hier en daar nog wat worstelingen.
Dat heeft te maken met structuur. Ik kies nog te veel voor te veel gedachten, die ik niet allemaal af maak. Gewoon 1 helder punt waar ik in een paar stappen naar toe werk, krijg ik er met moeite in. Vanmorgen ging dat al beter dan vorige week, dat was echt te ongestructureerd vind ik. Daar baal ik dan van, want daar doe ik dan voor mijn gevoel de gemeente ook tekort mee.
Ik heb deze keer gewoon gevraagd aan de toehoorders. "Wat was goed en wat kan beter?"
goed:
- Enthousiasmerend
- Echtheid
- Begrijpelijke taal
- Inhoudelijk klopt het
- Mensen houden hun aandacht er bij
- Ik kom los van de aantekeningen,.. lees niet op van papier
- gebruikt aansprekende verhalen ter verduidelijking
wat kan beter:
- KORTER,.. het duurde 50 minuten, inclusief bookpush
- Gedachten afmaken
- Kies meer voor een afgemaakte stuctuur
- Ik praat snel (Ali kon het echter wel volgen, dus!)
Ik merk dat ik dan een beetje worstel met de kritiek en dat dat het grootste wordt, terwijl er weer mensen waren die zeiden dat ze erg aangesproken zijn door God. Ik denk dat ik dan eigenlijk het meeste worstel met mijn eigen trots,... Dus opzij die zooi, het gaat om Jezus en als ik met het toepassen van de juiste kritiek Jezus beter over kan brengen dan is dat alles waard.
Als het even inzinkt zijn het echter dingen waar ik graag mee aan de slag wil. Ik houd van spreken, en voornamelijk van goed spreken. Tegelijk ruimte houden voor het enthousiasme en de vrijheid en echtheid waarmee ik spreek.
Kritiek is OK!
Afhankelijk van het tempo van de webbeheerder van de baptisten Noord in Alphen, staat de preek online. http://www.bapnoord.nl/ Als je zin hebt, luister er dan eens naar en voel je vrij de volgende twee vragen voor mij te beantwoorden.
Wat is goed?
Wat kan beter?
Abonneren op:
Posts (Atom)