vrijdag 23 december 2011

Family time is on

Vandaag aangekomen bij het lakehouse in Georgia. Slechts op een uurtje rijden afstand van waar mijn schoonzusjes wonen. Ali d'r ouders zijn er en de al de andere broers en zusjes, behalve de tak die in London woont.
Het is hier een schitterende plek. Hieronder zie je het uitzicht vanuit de slaapkamer van Ali en mij.
Ali en ik hebben 1 van 9 kamers in dit huis. De week in dit huis is een gift van een vriend van de ouders van Ali. Hij en zijn vrouw gebruiken dit als vakantie woning en wij mogen er gratis een week gebruik van maken. Een mooi kado van God.

Jonathan heeft het lopen even gelaten voor wat het is. Kruipen is effectiever, maar misschien komt het ook wel een beetje omdat hij wat ziek is. Twee nachten geleden werd hij wakker met 41 graden koorts. DAt was schrikken, maar gelukkig is het in de uren daarna wat gezakt en hij schommelt nu al twee dagen tussen de 38 en 39. Hij schijnt er verder niet al te veel last van te hebben, behalve dat hij wat aanhankelijk is en graag wordt vast gehouden.

Drie dagen geleden waren we in de historische plaats Charleston. Een schitterende plek aan de Atlantische oceaan met originele huizen uit de tijd van voor de burgeroorlog.
 Mooi om rond te lopen. Dat is niet vanzelfspreken in amerikaanse steden. Een boel plaatsen hebben geen centrum zoals wij dat kennen in europa waar je leuk rond kan lopen. Hier wel en het is schitterend. Verder hebben we daar een heerlijke zuidelijke lunch genoten. Zeevoedsel zijn ze hier onwijs goed in.
we zaten op het dakterras van een restaurantje aan de met kokos gefrituurde garnalen en ik had een krabcake. Allebei super lekker.
Het uitzicht is de slavenmarkt in dezelfde staat zoals dat was van de tijd van de slavernij.
So much for now. Later wellicht nog foto's van ons vakantie plekje. 

maandag 19 december 2011

Ship(s) office in Florence, South Carolina

Ali and Jonathan at the doorstep of the Ship(s) office in Florence. We zijn hier gister aangekomen na een rit van 5 vanaf het huis van Ali d'r zusje Fio. We verblijven hier in een mooi gastenverblijf. Een mooie ruimte waarin je helemaal rond kan lopen. Jonathan geniet van de ruimte hier en onderzoekt elk hoekje. Hij loopt ook steeds meer, maar kruipen geniet nog de voorkeur omdat dat gewoon sneller gaat. Vanmiddag hebben we na de lunch een rondleiding gekregen op het terrein hier. Er staat een enorme loods waar duizenden (misschien wel miljoenen) boeken zijn opgeslagen. Die worden gedoneerd of opgekocht bij grote uitgevers die van die boeken afwillen. Het gaat vaak om boeken die net iets veranderd zijn en dan kunnen ze niets meer met de vorige oplage. Dus dan maar naar OM, die de boeken over de hele wereld kwijt kan.
De boeken worden vanaf hier met enige regelmaat naar de LOGOS HOPE verscheept, waarvandaan ze over de hele wereld gaan. Tijdens de lunch met het team met mensen hier zitten kletsen. Het inspireert om hun verhalen te horen en hoe God hen gebruikt om Jezus bekend te maken. Gaaf om te realiseren dat we onderdeel zijn van dezelfde organisatie, maakt me blij om met OM te werken. Gepassioneerde mensen van over heel de wereld die het licht van Jezus laten schijnen. Ze doen niet alleen maar aan boeken op die schepen. Overal waar ze komen helpen ze ook met ontwikkeling en ondersteuning van de lokale bevolking. Zo hebben ze hier een project gestart om schoon gefiltert water aan te bieden, op een heel simpele manier.
Een emmer met een filter eraan! Gewoon water erin en dan via het kraantje schoon. Zo'n filter gaat 10 jaar(!!!!) mee. Deze emmers worden uitgedeeld op de vele plekken waar de LOGOS HOPE aanmeert. Zo'n emmer met filter kost 100 dollar. We hoorde het verhaal van een lokale autodealer, die zo'n emmer doneert bij de verkoop van elke auto. 1x per maand komt hij hier naar het kantoor en verteld hoeveel auto's hij heeft verkocht en geeft vervolgens een cheque met dollars. Verder is het hier een heerlijke tijd om te ontspannen. Ik heb nog het een en ander aan werk te doen, Ali leest wat en Jonathan heeft heerlijk de ruimte on rond te kruipen, wat te lopen en spelen. Ondertussen is het ongewoon warm hier voor het jaar. Lekker voor ons. Rustig in het zonnetje op de veranda van ons gastenverblijf :-)

donderdag 24 november 2011

Aanbidding als gezond leven

"Je bent zo veel kilo's kwijt geraakt!!". Mijn schoonmoeder komt aan op schiphol en het is een van de eerste dingen die ze zegt tegen mijn vrouw. Leuk om te horen natuurlijk. Resultaat van een maand gezond eten en meer bewegen. Aan het begin van het jaar voelde ik me fysiek en geestelijk vet. Te veel en te traag en geen conditie. Inmiddels is op beide vlakken wel wat verandering. Tijd met God wordt meer en dieper en geniet daar steeds meer van, waardoor het ook makkelijker uit me stroomt. Een paar goede boeken en de bijbel hebben daar bij geholpen. Maar ook discipline. Gewoontes aan leren. Het heeft mij geholpen om dingen per maand aan te pakken. Elke maand een nieuw doel gesteld. Dat is goed te doen. Een maand is kort genoeg om vol te houden als er echt niks aan is en lang genoeg om een nieuwe gewoonte op te bouwen. November heeft het doel om fit te worden. Eigenlijk twee doelen, ook de snor blijft staan (zie vorig blog). We eten gezonder, bewegen meer. Suikers zo veel mogelijk weg uit het eten en veel minder vlees, meer vis en meer vegetarisch. We voelen ons beter. Lekker.

zondag 20 november 2011

Movember

Vanmorgen keken er in de kerk een aantal mensen mij wat raar aan. Bijna niemand zei er wat van, of durfde er niets van te zeggen. Ik heb mijn snor laten staan. Het is Movember. Laat je snor staan als sympathie naar de strijd tegen prostaatkanker. Ik doe me. Tot nu toe vindt iedereen het een verschrikkelijk gezicht, inclusief mijn vrouw. Creeer je eigen mening:

dinsdag 15 november 2011

Getuigenissen

Openbaringen 12:11
"Zij hebben hem door het bloed van het Lam en door hun getuigenissen overwonnen,..."

Het is goed om te delen wat we God zien doen in onze levens.



Breathe Again - Andrew Robinson from WoodsEdgeMedia on Vimeo.

woensdag 6 oktober 2010

Teenstreet in de bergen

Ali en ik zitten in het leiderschapsteam van TEenstreet. 2x per jaar vergaderen we met het leiderschapsteam om de nieuwe TS voor te bereiden. Toen de vergadering voor deze week werd gepland vertelde een van de teamleden dat we konden vergaderen in het hotel van zijn buren in oostenrijk. De eigenaar is een ex-OMmer en hij wilde ons graag onderdak geven voor deze 4 dagen.
Toen wisten we nog niet wat voor hotel dat zou zijn.
Het blijkt een vier sterren hotel te zijn in Schladming. Het hotel is een soort kuhr-ort. Mooie kamers, zwembad, jakuzi, verschillende soorten sauna's, massagebedden, en lekker eten.
We voelen ons echt verwend en verrast, want dit hadden we niet verwacht en daarnaast zijn de vergaderingen echt goed.
Met een team van 9 personen werken we door alle aspecten van Teenstreet. Evalueren, nieuwe ideeen, logistiek, wie zijn de juiste mensen voor welke plek, wat wordt het nieuwe thema, hoe zit het met de toekomst van TS.
Ten slotte is het goed om te merken dat we als team dichter naar elkaar toe groeien.
Gister hebben we na de lunch als teamactiviteit gerodeld met skelters. We gingen met een skilift de berg op en daar stapten we in skelters, zonder trappers en met remmen om zo 7 kilometer de een grindpad af te denderen. Erg leuk.
Morgen reizen we af naar Mosbach in Duitsland om onze voorbereidingen te delen met de vertegenwoordigers van de landen die TS bezoeken. Samen met hen gaan we details van TS en het thema van TS verder uitwerken.
Ik ben normaal gesproken geen fan van vergaderen, maar de TS vergaderingen zijn tof. Effectief, gezellig, veel lol, goede gesprekken, en mooie omgeving en goede accomdatie.
Goed om met TS bezig te zijn. De afgelopen dagen hebben we veel verhalen gehoord over wat God doet door de tieners op Teenstreet. Indrukwekkend en mooi om een onderdeel van te zijn.

Uitzicht vanuit de vergaderruimte

vrijdag 17 september 2010

Surfing with the Otters

Ik lig in de Grote oceaan, mooie golven rollen naar de kust, waar Ali en haar nicht Sarah op de rotsen genieten van de zon. Het gaat goed met Ali en Frits. Frits beweegt veel en we hebben gelezen dat als Ali, zoals op een dag als vandaag, met haar buik in de zon zit, Frits dat ook kan voelen. Ze zaten dus eigenlijk met z'n drieeen in de zon.
Vanaf mijn surfboard heb ik mooi uitzicht over Santa Cruz, toch wel zo'n beetje de geboorteplaats van het moderne surfen.
Het is druk in de zee, want vandaag blijkt een van de eerste dagen te zijn met goede golven in een lange tijd. Een kadootje voor mij, want vandaag was de enige dag dat ik eventueel kon surfen. De surfers om mij heen zijn veeeeeeeeeeel beter dan ik, en af en toe heb ik het gevoel dat ik een beetje in de weg lig. De golven rollen echt heel mooi naar de kust en zijn makkelijk in te peddelen. In het begin bak er niks van, maar na twee uur, pak ik steeds meer golven en het is echt genieten om op zulke mooie golven te surfen. Die hebben wij echt niet in Nederland.
Wat het echter speciaal maakte waren de dieren om me heen. Regelmatig vliegen er pelikanen vlak over het water en scheppen zo af en toe een hap zeewater binnen. Om me heen grote bossen zeewier. Niet de plukjes die wij in zee hebben, maar echt struiken. Tussen het zeewier steekt af en toe een zeehond zijn hoofd omhoog.



Het mooiste moment echter was de otter die naast me kwam spelen. Wat een leuk dier. Heel speels is hij aan het rond rollen, af en toe duikt hij onder, maar springt dan weer omhoog. Hij lag een tijdje op zijn rug met een schelp te spelen, tot een zeemeeuw over kwam en de schelp van zijn buik af pikte. De otter keek waarlijk verontwaardigd rond, op zoek naar de dief.
Vol energie kwam ik na drie uur het water uit. Niet mijn surfen, maar wel de beste surfsessie die ik ooit heb gehad. Wat miste waren een paar vrienden om samen mee te surfen.
WE hebben de dag afgesloten bij een visrestaurant op de houte pier bij Monterey.
Morgen naar Yosemite. Voorlopig dus geen berichten, want ik verwacht niet dat daar wifi is.
Ali doet het goed. Ze mist door alle activiteiten af en toe haar middagdutje, wat geheid resulteert in een vroege avond. De afgelopen dagen waren ook lekker voor ons tweeen. Even geen grote groep met mensen, maar bijna de hele tijd met z'n tweeen. Erg lekker.